آیا داشتن علاقه‌مندی‌های زیاد مضر است؟ - کلینیک روانشناسی آوان | مرکز مشاوره روانشناختی

آیا داشتن علاقه‌مندی‌های زیاد مضر است؟

فهرست مطالب

نکات کلیدی این مطلب:

  • جامعه از دیرباز به عمق بیش از وسعت ارزش قائل بوده و تسلط در یک زمینه واحد را با موفقیت و هدف یکی دانسته است.
  • جست‌وجوی خوشبختی و معنا گاهی اوقات می‌تواند ماهیت کاوش را تحت الشعاع قرار دهد
  • زندگی با غنای روانشناختی با موزاییکی از تجربیات جذاب و دگرگون کننده مشخص می شود.

کلینیک روانشناسی و مددکاری آوان – برخی از افراد با احساس عدم اطمینان در مورد تمایل خود به انتخاب و کنار گذاشتن علایق خود به درمان مراجعه می‌کنند. آنها سوالاتی از این قبیل می پرسند:

  • چرا من اینقدر احساس پراکندگی می کنم و از یک علاقه به علاقه دیگر می پرم؟
  • آیا تمایل من به یادگیری در زمینه های مختلف طبیعی است یا نشانه اجتناب از تعهد است؟
  • چرا احساس می کنم علیرغم پیگیری های زیادم در هیچ زمینه ای عالی نیستم؟

روایت فرهنگی فراگیر اغلب تخصص را تجلیل می کند و باعث می شود کسانی که دارای علایق چندوجهی هستند احساس نابخردی کنند. جامعه از دیرباز به عمق بیش از وسعت ارزش قائل بوده و تسلط در یک زمینه واحد را با موفقیت و هدف یکی دانسته است.

این باور به نوعی اضطراب جمعی منجر شده است: ترس از متخصص نشدن. به همین دلیل، ما فشار زیربنایی را از طرف جامعه و فرهنگ احساس می کنیم و آن را به عنوان “فراخوانی جدی” درمیابیم. حتی اگر برای ما خوشایند نباشد به آن پایبند می‌شویم، فقط از ترس اینکه طیف وسیعی از علاقه‌مندی ها نشان دهنده عدم تمرکز یا عدم تخصص می‌باشد.

با این حال، اگر این کنجکاوی چندوجهی نشانه بلاتکلیفی نباشد، بلکه نشان‌دهنده یادگیری برای کسب تجربیات متنوع، احساسات عمیق، رشد فردی و خرد باشد، چه؟ در این زمینه، بسیاری در حال ارزیابی مجدد نسبت به خود هستند.

آنها متوجه می شوند که علایق بی شمارشان ممکن است راه را برای زندگی سرشار از تجربیات و درون نگری هموار کند. علاوه بر این، فعالیت های متنوع می توانند ما را از زوال شناختی مرتبط با افزایش سن محافظت کنند.

ساختن زندگی خوب با سرگرمی و علاقه‌مندی های متعدد.

جست‌وجوی خوشبختی و معنا گاهی اوقات می‌تواند ماهیت کاوش را تحت الشعاع قرار دهد، زیرا افراد آنقدر بر مقصد تمرکز می‌کنند که تجارب موجود در مسیر را از دست می‌دهند.

مطالعه‌ای که در Psychological Review منتشر شد، عمیقاً به این درک می پردازد که: “به طور سنتی، تصورات ما از زندگی خوب ریشه در بهزیستی لذت‌گرا (لذت‌جویی) یا معنا محور دارد”. با این حال، این مقاله مفهوم غنای روانشناختی را به عنوان جزئی جدایی ناپذیر از زندگی رضایت بخش معرفی می کند.

بنابراین، زندگی روانشناختی غنی چیست و علاقه‌مندی ها چگونه با این مفهوم مرتبط هستند؟

به جای تمرکز صرف بر شادی یا معنا، زندگی با غنای روانشناختی با موزاییکی از تجربیات جذاب و دگرگون کننده مشخص می شود. صبر حاصل از بافندگی، نظم و انضباط از هنرهای رزمی یا تغییر دیدگاه توسط عکاسی، ذهن و روح ما را آزاد می کند. با علایق و سرگرمی‌های جدید، روایت زندگی خود را متنوع می کنیم و جهان از طریق لنزهای متعدد تجربه می کنیم.

شاخص‌های انتقادی کسانی که از نظر روان‌شناختی ثروتمند زندگی می‌کنند شامل کنجکاوی افزایش یافته، تفکر کل نگر و گرایش به لیبرالیسم سیاسی است.

یافته‌های مطالعه منتشر شده نشان می‌دهد که اگرچه شادی، معنا و غنای روان‌شناختی به هم مرتبط هستند، پارادایم‌های متمایز یک زندگی با ارزش هستند. قابل توجه است که بسیاری از شرکت کنندگان در این مطالعه، زندگی غنی از نظر روانی را ترجیح می دهند، حتی اگر به قیمت خوشبختی یا معنا باشد.

این نشان می دهد، افرادی که با طیف وسیعی از علاقه‌مندی ها، که همیشه مشتاق یادگیری و کشف هستند، فراموشکار یا بلاتکلیف نیستند.

علایق و سرگرمی‌ها، خطر ابتلا به زوال عقل را کاهش می دهند.

مغز را مانند یک ماهیچه در نظر بگیرید: هر چه بیشتر از آن استفاده کنیم و آن را به چالش بکشیم، قوی تر و انعطاف پذیرتر می شود. بنابراین، در حالی که مشغول شدن به علایق و سرگرمی های مختلف راهی برای گذراندن زمان است، ممکن است سپر محافظتی در برابر برخی از انواع زوال عقل نیز باشد.

طبق مطالعه منتشر شده در Journal of Epidemiology، شرکت کنندگان مسن در یک دوره 11 ساله بررسی شدند. در طول این مدت، 3095 نفر از شرکت کنندگان مبتلا به زوال عقل ناتوان کننده تشخیص داده شدند. اما اینجاست که همه چیز جالب می شود: آنهایی که گزارش دادند علاقه‌مندی یا سرگرمی دارند، به طور قابل توجهی ریسک کمتری داشتند.

طبق تجزیه‌ای که انجام شد:

افرادی که حداقل یک سرگرمی داشتند، در مقایسه با افراد بدون سرگرمی، 18 درصد کاهش خطر ابتلا به زوال عقل را داشتند.

کسانی که سرگرمی‌های زیادی داشتند، از مزایای بیشتری برخوردار بودند، به طوری که خطر ابتلای آن‌ها 22 درصد کاهش یافت.

این اثر محافظتی در افراد میانسال (40 تا 64 سال) و افراد مسن (65 تا 69 سال) مشاهده شد.

نتیجه

در بحث دیرینه وسعت در مقابل عمق وقتی به سرگرمی‌های خود نگاه می‌کنیم، چشم‌انداز تازه‌ای پیدا می‌کنیم. علایق متنوع نه تنها مسیری را به سوی زندگی غنی از نظر روانی می‌سازند، بلکه به عنوان نگهبانی عمل می‌کنند که از سلامت شناختی ما محافظت می‌کنند. در آغوش گرفتن سرگرمی ها فقط برای روح ناآرام نیست. این دستور العملی برای یک ذهن انعطاف پذیر و یک زندگی خوب است.

محمد امین مختاریان

مطالب مشابه:

5/5 - (1 امتیاز)
اشتراک در
اطلاع از
0 دیدگاه ها
بازخورد (Feedback) های اینلاین
مشاهده همه دیدگاه ها