نکات کلیدی این مطلب:
- خشم به عنوان یک احساس منفی همراه با برانگیختگی بالا در نظر گرفته می شود.
- یک متاآنالیز جدید نشان داد که کاهش برانگیختگی بهترین راه برای مدیریت خشم است.
- فعالیتهایی که برانگیختگی را افزایش میدهند (مانند دویدن) در کاهش سطح خشم بیاثر بودند.
کلینیک روانشناسی و مشاوره آوان – بر اساس نظرسنجی جهانی گالوپ از بیش از 147000 نفر که در 142 کشور زندگی می کنند، تقریباً یک چهارم مردم به طور مرتب احساس عصبانیت می کنند و این تعداد در سه سال گذشته ثابت مانده است.
خشم یکی از احساسات اساسی انسان است. مانند سایر احساسات، با تغییرات فیزیولوژیکی و بیولوژیکی در بدن از جمله افزایش ضربان قلب و فشار خون و سطوح بالاتر آدرنالین و نورآدرنالین همراه است.
خشم زمانی می تواند ویژگی خوبی باشد که افراد را تشویق کند تا به سمت نتیجه مثبت حرکت کنند یا آنها را تشویق به ابراز احساسات منفی کند. اما عصبانیت بیش از حد می تواند به سلامت جسمی آسیب برساند. (پیشنهاد میشود مطلب حکمت خشم را مطالعه کنید.)
روانشناسان احساسات را به دو صورت تقسیم می کنند: مثبت یا منفی بودن و مرتبط با برانگیختگی زیاد یا کم. خشم یک احساس منفی در نظر گرفته می شود که منجر به برانگیختگی بالا می شود. معمولاً باعث می شود افراد احساس خشم عامل حمله یا مبارزه است.
از آنجایی که خشم میتواند پیامدهای منفی داشته باشد و به طور گستردهای به عنوان یک احساس ناخوشایند در نظر گرفته میشود، بیشتر مردم میخواهند راههایی برای کاهش احساس خشم بیابند. یک متاآنالیز جدید دادههای 154 مطالعه را با بیش از 10000 شرکتکننده ترکیب کرد تا بهترین تکنیکها و فعالیتها را برای کاهش خشم تعیین کند. این مطالعه ماه گذشته در مجله Clinical Psychology Review منتشر شد.
محققان دریافتند فعالیتهایی که برانگیختگی را کاهش میدهند، مانند تکنیکهای یوگا و تمدد اعصاب، در کاهش سطح خشم و پرخاشگری در شرکتکنندگان از هر جنسیت، نژاد، سن و فرهنگ بسیار مؤثر است. این تکنیکها برای دانشجویان، مجرمان جنایی و افراد دارای معلولیت ذهنی استفاده شد که تاثیر موثری در کاهش برانگیختگی داشت. (پیشنهاد میشود مطلب کنترل خشم غیرمنطقی را مطالعه کنید.)
بهعلاوه، این تکنیکها صرفنظر از نحوه اجرای آنها (از جمله از طریق رسانههای دیجیتال، جلسات گروهی و فردی) در جامعه یا آزمایشگاه مؤثر بودند. زمانی که مداخلات شامل فعالیتهای شناختی و کاهش انگیختگی مانند مدیتیشن میشد، مؤثرتر بود.
از سوی دیگر، فعالیتهایی که برانگیختگی را افزایش میدهند، در کاهش سطح خشم و پرخاشگری بیاثر یا ناسازگار بودند. مشخص شد که آهسته دویدن سطوح خشم را بالا می برد. برای برخی از افراد، انجام ورزش با توپ یا گذراندن دوره تربیت بدنی سطح خشم را کاهش داد، اما این نتایج متناقض بود.
پژوهشگران نوشتند: «این یافتهها از این ایده که تخلیه خشم یا دویدن، فعالیتهای مؤثر مدیریت خشم هستند، پشتیبانی نمیکند». «رویکرد مؤثرتر برای مدیریت خشم، «کم کردن گرما» یا آرام کردن با شرکت در فعالیتهایی است که برانگیختگی را کاهش میدهند. دویدن ممکن است برای قلب شما خوب باشد، اما برای مدیریت خشم خوب نیست. (پیشنهاد میشود مطلب نقش خشم در پرورش جامعهای دلسوز و هماهنگ را مطالعه کنید.)
پیام دریافتی: مجموعه شواهد در مورد مداخلات مدیریت خشم نشان میدهد که فعالیتهای آرامکننده در کاهش سطح خشم و پرخاشگری مفید هستند، در حالی که فعالیتهایی که باعث برانگیختگی میشوند، احتمال بیشتری دارد که پرخاشگری بیشتری را تحریک کنند.
محمد امین مختاریان
مطالب مشابه:
- 5 آسیب خشم سرکوب شده
- راهکارهای طبیعی برای کاهش استرس و آرام کردن سیستم عصبی
- چگونه نگرانی از آینده مبهم را متوقف کنیم
- قدرت شگفت انگیز ابهام
- سرکوب احساسات و راهکارهایی برای جلوگیری
- قدرت شگفت انگیز ابهام
- چگونه با خودمان صلح کنیم؟
- چگونه کودکانی تاب آور و انعطاف پذیر تربیت کنیم
- 7 ویژگی افرادی که تابآوری بالایی دارند