تله سازگاری در روابط عاطفی و اجتماعی - کلینیک روانشناسی آوان | مرکز مشاوره روانشناختی

تله سازگاری در روابط عاطفی و اجتماعی

فهرست مطالب

کلینیک روانشناسی و مشاوره آوان – در زندگی روزمره ما، فشار برای سازگاری همه جا وجود دارد. در محل کار، در محافل اجتماعی، در روابط صمیمی، در زندگی مشترک یا حتی در رابطه زناشویی، میل به تناسب و پذیرفته شدن می تواند بسیار زیاد باشد. در حالی که سازگاری می تواند به حفظ هماهنگی و ثبات اجتماعی کمک کند، اغلب هزینه قابل توجهی دارد، به ویژه در روابط فردی. سازگاری بیش از حد می تواند منجر به از دست دادن فردیت، افزایش تعارض و کاهش صمیمیت عاطفی شود. درک این اثرات مضر برای تقویت ارتباطات سالم تر و معتبرتر بسیار مهم است.

سازگاری چیست؟

سازگاری به عمل تطبیق نگرش ها، باورها و رفتارها با هنجارهای گروهی اشاره دارد. می توان آن را به دو نوع اصلی طبقه بندی کرد: سازگاری هنجاری و سازگاری اطلاعاتی. سازگاری هنجاری زمانی اتفاق می‌افتد که افراد برای دوست داشته شدن یا پذیرفته شدن توسط دیگران، سازگار می‌شوند. در حالی که سازگاری اطلاعاتی زمانی اتفاق می‌افتد که افراد برای هدایت رفتارشان در موقعیت‌های نامشخص به دیگران نگاه می‌کنند.

مکانیسم‌های روان‌شناختی پشت همنوایی عمیقاً در طبیعت اجتماعی ما ریشه دارد. نفوذ اجتماعی و فشار همسالان نقش مهمی ایفا می کند که ناشی از تمایل ذاتی ما برای پذیرش و ترس از طرد شدن است. این می تواند به ویژه در روابطی که خطرات زیادی دارد و ترس از دست دادن همسر یا دوست می تواند فرد را به سرکوب خود سوق دهد، آشکار می شود.

سازگاری در روابط

سازگاری می تواند به طور متفاوتی در انواع مختلف روابط ظاهر شود. در روابط عاشقانه، یکی از طرفین ممکن است برای جلوگیری از تعارض یا حفظ هارمونی، با ترجیحات دیگری سازگاری داشته باشد. در دوستی‌ها، افراد ممکن است با فعالیت‌ها یا نظرات گروه همراهی کنند تا احساس کنند که در آن مشارکت دارند. در پویایی خانواده، سازگاری اغلب از سنت ها یا انتظارات دیرینه سرچشمه می گیرد.

در حالی که سطحی از سازگاری می تواند به هماهنگی و پیش بینی اجتماعی کمک کند، سازگاری بیش از حد می تواند مضر باشد. این می تواند هویت و عزت نفس را از بین ببرد و منجر به احساس از درماندگی و ناامیدی شود. سازگاری افراطی را می‌توان یکی از دلایل مهم مراجعه زوجین به جلسات زوج درمانی دانست. (پیشنهاد می‌شود مطلب غلبه بر مشکلات سبک های دلبستگی را مطالعه کنید.)

اثرات مخرب سازگاری در روابط

سازگاری بیش از حد در روابط می تواند اثرات مخرب متعددی داشته باشد که با از دست دادن فردیت شروع می شود. هنگامی که افراد ارزش‌ها و باورهای خود را سرکوب می‌کنند تا با هم سازگاری داشته باشند، عزت نفس و ارزش خود می‌تواند به مرور زمان از بین برود زیرا احساس می‌کنند قادر به بیان خود واقعی خود نیستند. این سرکوب فردیت می‌تواند منجر به فقدان رضایت شود و باعث شود افراد احساس کنند سایه‌ای از خودشان هستند.

افزایش تعارض یکی دیگر از پیامدهای مهم سازگاری بیش از حد است. نیازها و خواسته‌های برآورده نشده اغلب باعث ایجاد رنجش می‌شوند و وقتی یکی از شریک‌ها به طور مداوم خواسته‌های خود را برای سازگاری به خطر می‌اندازد، تنش‌های زمینه‌ای می‌تواند به رفتار منفعلانه-پرخاشگرانه و درگیری آشکار تبدیل شود. فقدان ارتباط واقعی می تواند منجر به سوء تفاهم و شکاف عاطفی فزاینده بین شرکا شود.

علاوه بر این، ارتباط واقعی با اصالت رشد می کند و زمانی که افراد بیش از حد سازگاری داشته باشند، رابطه می تواند سطحی شود و ژرفای لازم برای صمیمیت عاطفی را از دست بدهد. دوری عاطفی و جدایی عواقب رایجی هستند، زیرا شرکای زندگی دیگر احساس نمی کنند که توسط یکدیگر دیده می‌شوند یا درک می‌شوند. (پیشنهاد می‌شود مطلب رهایی از جلب خشنودی و رضایت دیگران را مطالعه کنید.)

آزمایش های Asch

آزمایش‌های سازگاری سولومون اش (Solomon Asch) در دهه 1950 قدرت فشار اجتماعی را برجسته کرد. شرکت‌کنندگان حتی زمانی که پاسخ‌ها صحیح واضح بودند، با قضاوت‌های گروهی نادرست سازگاری داشتند. این پدیده به روابط نیز گسترش می یابد، جایی که افراد اغلب با انتظارات شریک یا هنجارهای گروهی خود سازگاری دارند.

سازگاری در روابط مدرن همچنان رایج است. رسانه‌های اجتماعی و انتظارات فرهنگی فشار برای همنوایی را تشدید می‌کنند و بر نحوه تعامل افراد در روابط تأثیر می‌گذارند. به عنوان مثال، زوج ها ممکن است با استانداردهای اجتماعی در مورد آنچه که “رابطه کامل” به نظر می رسد مطابقت داشته باشند، مسائل واقعی را پنهان کنند و توهم هماهنگی ایجاد کنند.

سازگاری رابطه عاطفی زندگی مشترک زناشویی اجتماعی

راهکارهایی برای کاهش اثرات منفی سازگاری

غلبه بر فشارهای سازگاری در روابط مستلزم تلاش آگاهانه و خودآگاهی است. در ادامه 10 استراتژی برای کمک به حفظ فردیت و تقویت ارتباطات سالم تر آورده شده است:

  • فردیت را ارتقا دهید: شریک زندگی خود را تشویق کنید تا سرگرمی های مورد علاقه خود را دنبال کند، حتی اگر شما علایق مشترکی ندارید. این امر از توسعه فردی و ابراز خودتان حمایت می کند.
  • بهبود ارتباطات: مکالمات منظمی را برنامه ریزی کنید که هر دو طرف بتوانند افکار و احساسات خود را بدون ترس از قضاوت آشکارا به اشتراک بگذارند.
  • ایجاد اعتماد و احترام: به نیاز یکدیگر در فضای شخصی و زمان تنهایی احترام بگذارید و درک کنید که برای شارژ مجدد و تأمل در خود ضروری است.
  • مرزهای خود را تعیین کنید: به وضوح محدودیت های خود را در مورد برخی از رفتارها بیان کنید، مانند اینکه چند وقت یکبار به تنهایی نیاز دارید یا اینکه چقدر در زندگی اجتماعی یکدیگر مشارکت می خواهید. (پیشنهاد می‌شود مطلب چگونه مرز بندی سالمی ایجاد کنیم؟ را مطالعه کنید.)
  • خود اندیشی را تشویق کنید: یادداشت روزانه را به عنوان راهی برای هر دو طرف پیشنهاد کنید تا افکار و احساسات خود را به طور مستقل بررسی کنند و به شناسایی مناطقی که ممکن است بیش از حد با هم سازگاری داشته باشند کمک کند.
  • حمایت متقابل را تقویت کنید: در گروه درمانی، کارگاه یا جلسات زوج درمانی باهم شرکت کنید تا در مورد حفظ فردیت و حمایت از یکدیگر در رابطه بیشتر بدانید.
  • تفاوت ها را ستایش کنید: به بحث و قدردانی از دیدگاه ها و تجربیات منحصر به فرد یکدیگر، مانند زمینه های فرهنگی یا فلسفه های شخصی عادت کنید.
  • همدلی را تمرین کنید: زمانی که درگیری ایجاد می شود، سعی کنید قبل از پاسخ دادن، دیدگاه شریک خود را به طور کامل درک کنید. همدلی می تواند به کاهش انطباق ناشی از ترس از درگیری کمک کند.
  • اهداف مستقلی را توسعه دهید: اهداف شخصی (اهدافی که جدا از اهداف مشترک هستند) مانند آرزوهای شغلی یا دستاوردهای فردی را تعیین کنید و از یکدیگر در دستیابی به آنها حمایت کنید. (پیشنهاد می‌شود مطلب نقش توسعه فردی در شادکامی زناشویی را مطالعه کنید.)
  • به خود مراقبتی بپردازید: فعالیت هایی که سلامت روانی و عاطفی شما را تغذیه می کنند، مانند مدیتیشن، ورزش یا فعالیت های خلاقانه را در اولویت قرار دهید.

مسیری به سوی روابط اصیل

رالف والدو امرسون (Ralph Waldo Emerson) نویسنده و پدیدآورنده مکتب تعالی ‌گرائی می‌گوید: “اصیل ماندن در دنیایی که مدام در تلاش است از تو چیز دیگری بسازد، بزرگترین موفقیت است.”

در حالی که سازگاری جنبه طبیعی از رفتار انسان است، حضور بیش از حد آن در روابط می تواند به آسیب های قابل توجهی منجر شود. با ارتقای فردیت، بهبود ارتباطات و ایجاد اعتماد و احترام، می‌توانیم اثرات منفی سازگاری را کاهش دهیم. حرکت به سازگاری گذشته مستلزم شجاعت و تعهد به اصالت است، اما پاداش ها (ارتباط عمیق تر و رضایت بخش تر با دیگران) ارزش تلاش را دارد.

محمد امین مختاریان

مطالب مشابه:

به این محتوا امتیاز دهید
اشتراک در
اطلاع از
0 دیدگاه ها
بازخورد (Feedback) های اینلاین
مشاهده همه دیدگاه ها