نکات کلیدی این مطلب:
- هنگامی که شرایط اقتصادی دشوار است، کودکان ممکن است از دست دادن روال عادی و حمایت عاطفی را تجربه کنند.
- افت و خیز اقتصادی به والدین و کودکانی که به آنها وابسته هستند فشار وارد می‌کنند.
- هنگامی که والدین در طول رکود اقتصادی در حال تحلیل رفتن هستند، جامعه می‌تواند از نظر عاطفی از کودک حمایت کند.
کلینیک روانشناسی و مشاوره آوان – چند سالی است که در حال مطالعه چگونگی تأثیر شرایط اقتصادی بر زندگی روزمره خانواده‌ها هستم. به راحتی می‌توان گفت، احساس ناامنی در شغل یا متقاعد شدن به اینکه تورم در حال افزایش است، نه تنها می‌تواند والدین را عصبی کند، بلکه می‌تواند بسیاری از جنبه‌های زندگی خانوادگی را نیز تغییر دهد. این تغییر اغلب به سمت بدتر شدن پیش می‌رود اما در برخی موارد نادر، به سمت بهتر شدن نیز تمایل پیدا می‌کند.
در خانواده‌هایی که در جوامع از نظر اقتصادی متلاطم زندگی می‌کنند، کودکان به احتمال زیاد والدین خود را اغلب مضطرب و از نظر عاطفی در دسترس نمی‌بینند. داشتن چندین شغل پاره وقت یا اضطراب بی‌پایان در مورد اینکه چه زمانی یکی از آنها شغل خود را از دست خواهد داد، برای سلامت روان والدین یا توانایی پاسخگویی به نیازهای کودک زیان آور است.
والدینی که در باتلاق رکود مالی گرفتار شده‌اند، قادر به پیشرفت در حرفه خود نیستند و در مورد اینکه چه زمانی بتوانند رویاهای زندگی خود را محقق کنند (خرید خانه، خرید اتومبیل، تعطیلات خاص و…) نامطمئن هستند. در چنین شرایطی افراد می‌توانند به طور کلی بدخلق، مضطرب یا از نظر عاطفی خسته شوند (اغلب هر سه). بنابراین، به راحتی می‌توان گفت که اقتصاد متلاطم به همان اندازه که افراد را تغییر می‌دهد، حال و هوای درون یک خانواده را نیز تغییر می‌دهد.
در تحقیقاتی که داشتم، فقط فضای عاطفی درون خانواده نبود که توسط اقتصاد نامطمئن تغییر می‌کرد. دنیای فیزیکی نیز برای کودکان متفاوت به نظر می‌رسید. واضح است که خانوادههای با درآمد کم یا بدون درآمد در تأمین معاش خود مشکل دارند، اما برای بسیاری از خانوادههای طبقه متوسط، تغییر بیشتر در مورد اسباب بازی‌هایی است که در کمد هستند و اینکه آیا خانواده درآمد کافی برای ثبت نام فرزند خود در یک ورزش گران قیمت مانند اسکی یا اسب سواری را دارد؟ یا اینکه آیا کودک می‌تواند آخرین مدل کفش ورزشی را بخرد؟. اینها ممکن است مسائل پیش پا افتاده‌ای به نظر برسند، اما برای کودکی که از این امتیازات برخوردار بوده است، از دست دادن می‌تواند لکه عاطفی ماندگار بر جای بگذارد که آینده را کمتر قابل پیش بینی و حال را کمتر بانشاط کند.
اگر نوسانات اقتصادی مزایایی داشته باشد، می‌تواند این باشد که والدین در دوران رکود اقتصادی یا بیکاری، بیشتر در دسترس کودکان هستند و در چنین موقعیت‌هایی کودکان اضطراب کمتری تجربه می‌کنند. اگرچه این راه نامطلوبی برای یافتن آرامش است، اما برخی از کودکان می‌گویند که وقتی خانواده دچار بحران اقتصادی می‌شود، زندگی خانوادگی آنها در واقع بهتر است. حتی بدون اسباب بازی های گران قیمت. (پیشنهاد می‌شود مطلب 4 نکنه مهم برای آگاهی از احساسات کودکان را مطالعه کنید.)
در دنیای ایده آل، والدین حمایت‌ها و زمان لازم را برای توجه به فرزندان خود در طول افت و خیز اقتصادی خواهند داشت. برای دستیابی به این کیفیت، باید در مورد چگونگی حمایت از خانواده‌ها در سطوح سیستمی متعدد (سازمان‌های حکومتی، دولتی و مردم نهاد) تجدید نظر کنیم و شرایط لازم برای تاب‌آوری خانواده را فراهم کنیم. در زیر چند ایده آورده شده است:
- هنگامی که اقتصاد در رکود است، اطمینان حاصل کنید سیستم یا مجموعه‌ای بر والدینی که بابت از دست دادن شغل خود آسیب دیده‌اند، سرکشی می‌کند. این به معنای ارائه ابزارهای لازم به معلمان، رهبران مذهبی و اعضای جامعه برای ارتباط با کودکان و کمک به آنها برای جلب توجهی است که والدین آسیب دیده ممکن است قادر به ارائه آن نباشند.
- هنگامی که تلاطم اقتصادی وجود دارد، در ایجاد حمایت‌های اجتماعی و زیرساخت های جامعه (مانند پارک ها و امکانات آموزشی و تفریحی) سرمایه گذاری کنید تا خانواده‌ها بتوانند در طول رکود اقتصادی با هزینه کم یا بدون هزینه از امکانات تفریحی استفاده کنند.
- هنگامی که رکود اقتصادی پایدار است، به کودکان کمک کنید تا ثبات لازم را برای خوشبین ماندن نسبت به آینده خود پیدا کنند. اگر آنها در حال انجام ورزشی بودند و خانواده آنها دیگر توانایی ثبت نام فرزند خود را نداشتند، به دنبال راه حلی برای کمک به کودکی باشید که زندگی او در شرف مختل شدن است. اگر راهی برای مدارس و شهرداری‌ها وجود داشته باشد که به کودکان کمک کنند در جامعه خودشان کنار همسالان خود بمانند (صرف نظر از وضعیت اقتصادی) احتمال بیشتری وجود دارد که کودکان بتوانند با استرسی که خانواده‌شان تجربه می‌کند بهتر کنار بیایند.
احتمالاً ده‌ها استراتژی دیگر نیز وجود دارد که همه آنها بر نیازهای کودک تمرکز دارند. حتی در حالی که والدین و مراقبان آنها با استرس اقتصادی ناشی از تغییرات بازار کار و تورم دست و پنجه نرم می‌کنند.
رکود اقتصادی ممکن است خارج از کنترل ما به نظر برسد، اما تأثیر آن نحوه تعامل کودکان و والدین را تغییر می‌دهد و در زمان افزایش عدم قطعیت و استرس، احساس حمایت را دشوار می‌سازد.
مطالب مشابه:
- گفتگو با کودکان و نوجوانان درباره آشفتگی اقتصادی، اجتماعی و سیاسی
- اضطراب کودکان از تشخیص تا درمان
- استرس مالی و 6 اشتباه همسران
- ایجاد انگیزه یادگیری در کودکان با 8 نکته مهم
- چگونه کودکانی تاب آور و انعطاف پذیر تربیت کنیم
- بیش فعالی کودکان (ADHD)
- 7 حرفی که آسیب جدی به روان کودکان می‌رساند
- گفتگو با کودکانی که از درد روانی رنج می‌برند
- گرومینگ جنسی، فرآیند تجاوز به کودکان
- والدین چگونه به عزت نفس کودکان آسیب می‌رسانند
- 10 آسیب مشترک کودکانی که نقش والدین را ایفا می‌کنند
- نیمه تاریک توانمندسازی کودکان
- کمال گرایی، دشمن موفقیت کودکان
- خصلت‌هایی که کودکان ما را نابغه می‌کنند
- بی‌حوصلگی کودکان، راهی برای افزایش خلاقیت
- مزایای بازی کودکان در خارج از منزل