نکات کلیدی این مطلب:
- اضطراب مزمن می‌تواند در سیستم خانواده مسری شود.
- اضطراب مزمن در خانواده می‌تواند به طرق مختلف ظاهر شود و بر رفاه فردی و جمعی تأثیر بگذارد.
- اضطراب منجر به درگیری، اختلال در ارتباطات و الگوهای اجتناب یا درگیری بیش از حد می‌شود.
کلینیک روانشناسی و مشاوره آوان – در رقص پویایی خانواده، احساسات احساس می‌شوند و به اشتراک گذاشته می‌شوند. اضطراب، مانند سیب زمینی داغ، از یک عضو خانواده به سمت عضو دیگر پرتاب می شود. هیچ‌کس نمی‌خواهد آن را برای مدت طولانی در دستانش نگه دارد، با این حال مدام دست به دست می‌شود و با هر پرتاب دمای آن افزایش می‌یابد. این استعاره نشان می‌دهد که چگونه اضطراب، به ویژه اضطراب مزمن، می تواند در سیستم خانواده مسری شود و نه تنها بر یک فرد بلکه بر رفاه جمعی خانواده تأثیر بگذارد.
خانواده تیموری را در نظر بگیرید، جایی که لیلا به عنوان مادر خانواده از اضطراب مزمن رنج می‌برد. نگرانی های دائمی او در خصوص امور مالی، سلامتی و آینده محیط خانه را پرتنش می‌کند. شوهرش مهران، شروع به احساس فشار می‌کند، تحریک پذیرتر می‌شود و کمتر ارتباط برقرار می‌کند. فرزندان آنها با احساس تنش آنها، واکنش مشابهی نشان می‌دهند. فرزند بزرگ‌تر گوشه‌گیر می‌شود، فرزند وسط بد رفتاری می‌کند و کوچک‌ترین عضو خانواده در حوالی مدرسه دچار اضطراب می‌شود. مانند سیب زمینی داغ، اضطراب به اطراف پرتاب شده است و هر یک از اعضای خانواده تحت تأثیر قرار گرفته‌اند که نشان دهنده ماهیت مسری اضطراب مزمن در سیستم خانواده می‌باشد.
اضطراب مزمن در خانواده می‌تواند به طرق مختلف ظاهر شود و بر رفاه فردی و جمعی تأثیر بگذارد. اضطراب مزمن می‌تواند منجر به افزایش درگیری‌ها، اختلال در ارتباطات و الگوهای اجتناب یا درگیری بیش از حد در زندگی یکدیگر شود. برخی از اعضای خانواده ممکن است نقش «جاذب اضطراب» را بر عهده بگیرند و سعی کنند اضطراب دیگران را مدیریت یا کاهش دهند، اغلب به قیمت سلامت روانی خودشان. دیگران ممکن است برای محافظت از خود در برابر آشفتگی عاطفی از خانواده کنار بکشند. این پویایی‌ها می‌تواند چرخه‌ای از اضطراب ایجاد کند که خود را تداوم می‌بخشد و یافتن تعادل را برای خانواده دشوار می‌کند.
راهبردهایی برای مدیریت و کاهش اضطراب در چارچوب خانواده
- ارتباط باز: تشویق گفتگوهای صادقانه در مورد احساسات و نگرانی‌های درون خانواده بسیار مهم است. این می‌تواند به شکستن چرخه اضطراب کمک کند، زیرا به جای اینکه به آن اجازه دهد یک اختلال خاموش باشد، آن را آشکار می کند. هنگام برقراری ارتباط صریح، به جای شکایت یا تلاش برای ایجاد احساس بد در دیگران به دلیل صدمه دیدن یا نادرست بودن چیزی که می‌خواهید، روی راه حل ها و نحوه حرکت رو به جلو تمرکز کنید. (پیشنهاد می‌شود مطلب صداقت بدون نقاب را مطالعه کنید.)
- ایجاد مرزها: تعیین مرزهای سالم می‌تواند به مدیریت اضطراب کمک کند. ایجاد مرز به معنای احترام به نیاز های یکدیگر از جمله فضا و حریم خصوصی است و در عین حال اطمینان حاصل شود که پشتیبانی در صورت نیاز در دسترس است. اگر متوجه شدید که مکالمه‌ای در جهت مثبت پیش نمی رود و باعث ایجاد اضطراب می‌شود، اشکالی ندارد که مکالمه را پایان دهید و بعداً آن را بررسی کنید. (پیشنهاد می‌شود مطلب چگونه مرز بندی سالمی ایجاد کنیم؟ را مطالعه کنید.)
- آرامش خود را حفظ کنید: سعی کنید الگوی رفتار آرام باشید. اضطراب می‌تواند مسری باشد، اما آرامش نیز می‌تواند مسری باشد. تمرین و نشان دادن آرامش در مواقع استرس می تواند به کاهش سطح کلی اضطراب خانواده کمک کند. (پیشنهاد می‌شود مطلب تسلط بر خود، مسیر رسیدن به آرامش را مطالعه کنید.)
- به دنبال فعالیت‌های جمعی باشید: در فعالیت هایی شرکت کنید که با هم بودن و آرامش را تقویت می‌کنند، مانند پیاده روی خانوادگی، بازی های شبانه یا تمرینات ذهن آگاهی. تجربیات مثبت مشترک می‌تواند با اثرات اضطراب مقابله کند.
- پشتیبانی حرفه‌ای: گاهی ممکن است به یک درمانگر یا مشاور حرفه ای نیاز باشد. آنها می‌توانند استراتژی‌های متناسب با نیازهای خاص خانواده شما را ارائه دهند و درمان را به روش‌هایی تسهیل کنند که دستیابی به آن به تنهایی دشوار باشد.
- آموزش: خود را در مورد اضطراب آموزش دهید. درک مکانیسم‌ها، محرک‌ها و پویایی آن می‌تواند به شما و خانواده‌تان کمک کند تا آن را به طور مؤثر تشخیص دهید و به آن رسیدگی کنید. (پیشنهاد می‌شود مطلب چگونه بدون استفاده از دارو با اضطراب مقابله کنیم؟ را مطالعه کنید.)
- خودمراقبتی: شیوه های خودمراقبتی فردی را برای هر یک از اعضای خانواده تشویق کنید. به عهده گرفتن مسئولیت سلامت روانی فردی می‌تواند به طور قابل توجهی به رفاه خانواده کمک کند.
- خود کنترلی: فنون خود کنترلی را در خانواده آموزش داده و تمرین کنید. مهارت هایی مانند تنفس عمیق، ذهن آگاهی و خودگویی مثبت می تواند به افراد کمک کند تا پاسخ های خود را به موقعیت های اضطراب آور مدیریت کنند. تشویق اعضای خانواده به شناخت حالات عاطفی و کنترل واکنش هایشان می‌تواند حس کنترل و تاب‌آوری در برابر اضطراب را تقویت کند. (پیشنهاد می‌شود مطلب درک خودکنترلی و قدرت پذیرش احساسات را مطالعه کنید.)
مقابله با اضطراب مزمن در سیستم خانواده نیازمند تلاش هماهنگ است. به جای منتقل کردن اضطراب، روی خودکنترلی کار کنید تا بتوانید اضطراب را دفع کنید. با اجرای راهبردهایی که ارتباطات باز، تفاهم و حمایت متقابل را ترویج می‌کند، خانواده‌ها می‌توانند محیطی آرام‌تر و با اضطراب کمتری ایجاد کنند که رفاه هر یک از اعضا را پرورش می‌دهد.
محمد امین مختاریان
مطالب مشابه:
- 5 روش برای کاهش اضطراب نوجوانان
- اختلال اعتماد در خانواده های خودشیفته
- درمان اضطراب اجتماعی در روده شما نهفته است
- اضطراب کودکان از تشخیص تا درمان
- مواجهه با ترس و رهایی از اضطراب
- مشکلات خانواده های مدرن و دموکراتیک
- 10 استراتژی برای غلبه بر اضطراب پس از شکست
- گروه درمانی اضطراب اجتماعی
- فرزندپروری مثبت گرا، خانواده های شکوفا
- 7 نشانه اختلال اضطراب سلامتی
- گرومینگ جنسی، فرآیند تجاوز به کودکان
- 2 نکته برای غلبه بر اضطراب اجتماعی
- اضطراب وجودی چیست و چه باید کرد؟
- ابزار هایی برای پیشگیری از اضطراب و افسردگی
- آیا از اضطراب یا نگرانی مزمن رنج می برید؟