هنر رها کردن

نکات کلیدی این مطلب:

• مقاومت کردن در برابر رها کردن، غریزه بقا است.
• وابستگی رنج می‌آفریند، اما رها کردن، رنج را کاهش می‌دهد و آرامش می‌آفریند.
• رها کردن، فضایی برای فرصت‌های بزرگتر و بهتر ایجاد می‌کند. همچنین به ایجاد اعتماد به نفس و اطمینان از خود کمک می‌کند.

کلینیک روانشناسی و مشاوره آوان – آژان چاه (Ajahn Chah) راهب بودایی می‌گوید: «اگر کمی رها کنی، کمی آرامش خواهی یافت. اگر زیاد رها کنی، آرامش زیادی خواهی یافت. اگر کاملاً رها کنی، آرامش و آسایش مطلق خواهی یافت.»

رها کردن می‌تواند یکی از قدرتمندترین مهارت‌هایی باشد که می‌توانیم در آن مهارت پیدا کنیم. رها کردن به معنای رها کردن جنبه‌هایی از زندگی‌مان (مانند رابطه، شغل، شرایط زندگی، الگوی فکری، عادت و…) می‌باشد که دیگر برای ما کارساز نیستند.

رها کردن می‌تواند دشوار باشد، اما ارزشش را دارد!. رها کردن، فضایی برای فرصت‌های بهتر ایجاد می‌کند و همچنین اعتماد به نفس را افزایش می‌دهد. با تمرین رها کردن، به مرور زمان با تغییرات راحت‌تر کنار می‌آییم و خوش‌بینی خود را نسبت به آینده افزایش می‌دهیم.

چرا رها کردن سخت است؟

به عنوان یک گونه، مغز ما طوری تکامل یافته است که بقا را در اولویت قرار دهد. ما این کار را با تلاش برای پیش‌بینی آینده انجام می‌دهیم و اگرچه از نظر فکری می‌پذیریم که همه چیز در طول زمان تغییر می‌کند، اما آینده را بر اساس زمان حال پیش‌بینی می‌کنیم. زمان حال به دلیل ثبات و تغییرناپذیر بودن، به ما کمک می‌کند احساس امنیت بیشتری داشته باشیم. این میل به قطعیت می‌تواند باعث شود که ما محکم به جنبه‌های مختلف زندگی بچسبیم، حتی زمانی که آنها برای ما کارکردی ندارند.

دلیل دیگری که ما به جنبه‌های مختلف زندگی خود می‌چسبیم، این است که از احساسی که در ما ایجاد می‌شود خوشمان می‌آید. مغز ما طوری پیکربندی شده است که تجربیاتی را که برایمان لذت‌ بخش هستند تکرار کند. این یکی دیگر از مکانیسم‌های بقا است. بنابراین، طبیعی است که ما به افراد، مکان‌ها و داشته‌هایی که احساسات لذت‌بخش و شادی‌بخشی را ارائه می‌دهند، وابسته شویم. (پیشنهاد می‌شود مطلب چرا رها کردن منتقد درونی سخت است؟ را مطالعه کنید.)

وابستگی و رنج

اگرچه عادت وابستگی طبیعی است، اما منجر به رنج می‌شود. دلیلش این است که، چه خوب و چه بد، همه چیز تغییر می‌کند. وقتی به داشته‌ها (افراد، موقعیت‌ها، دارایی‌های مادی و…) وابسته هستیم، از تغییرات احتمالی رنج می‌بریم.

در واقع، ما اغلب زمان و انرژی زیادی را صرف نگرانی در مورد از دست دادن داشته‌ها و جوانبی می‌کنیم که به آنها وابسته‌ایم. ما اغلب احساس می‌کنیم که باید هوشیار باشیم و از دارایی‌های خود به صورت تدافعی محافظت کنیم. چنین احساسی باعث ایجاد استرس و اضطراب می‌شود و ما را از زندگی کردن در جریان زندگی باز می‌دارد. ما به جای حرکت به جلو، متوقف می‌شویم و این رنج آور است. (پیشنهاد می‌شود مطلب پیامدهای عمیق وابستگی بر نحوه زندگی را مطالعه کنید.)

چه زمانی باید رها کنیم

وقتی متوجه می‌شویم که رنج زیادی را تجربه می‌کنیم، می‌دانیم که وقت رها کردن است. ممکن است در درون خود احساس کنیم که یک شخص یا موقعیت مناسب ما نیست، ممکن است احساس کنیم با شخصی که در حال تبدیل شدن به آن هستیم همسو نیستیم ویا متوجه شویم کاری که انجام می‌دهیم زمان و انرژی زیادی می‌برد اما باعث نمی‌شود احساس موفقیت و شادابی کنیم.

دانستن اینکه زمان رها کردن فرا رسیده است، تنها قدم اول است. قدم بعدی آماده شدن برای رها کردن است. تمرکز بر مزایای رها کردن می‌تواند نقطه شروع مفیدی باشد:

ایجاد فضا

وقتی رها می‌کنیم، فضایی برای تجربیات تازه و توسعه خودمان ایجاد می‌کنیم. ما زمان، فضای ذهنی و انرژی را برای تجربیات تازه آزاد می‌کنیم.

رها کردن الزاما به معنای ترک رابطه یا ترک شغل نیست و می‌تواند ظریف‌تر هم باشد. برای مثال، رها کردن می‌تواند به معنای رها کردن انتظارات به منظور ایجاد فضایی متفاوت باشد. رها کردن انتظارات در خصوص چگونگی پیش رفتن (مثلاً یک رویداد کاری که معمولاً از آن وحشت دارید) به شما این امکان را می‌دهد که با دیدی تازه به آن رویداد نگاه کنید و شاید حتی از آن لذت ببرید!

ایجاد اعتماد به نفس

رها کردن و تماشای بهتر شدن زندگی، راهی باورنکردنی برای ایجاد اعتماد به نفس در خود و جهان هستی است. در حالی که مطمئناً پایان‌هایی وجود دارد که از آنها پشیمان می‌شویم، اما اکثر رها کردن‌ها پایان‌های خوشی دارند. با این حال، تا زمانی که جهش نکنیم، نمی‌توانیم بدانیم چه پایان خوشی ممکن است در انتظار ما باشد. ما باید حاضر باشیم از «به اندازه کافی خوب» به نفع «عالی» بگذریم.

مکث کردن و توجه به نتایج مثبت تجربیات گذشته می‌تواند به ما کمک کند تا دریابیم که هیچ تصمیم اشتباهی وجود ندارد، مساله اصلی انتخاب مسیر است. مسیرهای بالقوه بی‌شماری در دسترس ما هستند که هنوز قابل مشاهده نیستند. تنها مسیری که می‌توانیم ببینیم، مسیری هایی هستند که برای ما آشنا هستند. باید مایل باشیم که دری را به روی ناشناخته‌ها باز کنیم. وقتی این کار را انجام می‌دهیم، یاد می‌گیریم که همیشه اتفاقات بزرگتر و بهتری در انتظار ما هستند و اعتماد به نفس ما افزایش می‌یابد. (پیشنهاد می‌شود مطلب تصمیم به رها کردن را مطالعه کنید.)

چگونه رها کنیم؟

• مشخص کنید که چه مواردی باید رها شوند. با مشخص کردن آنچه در زندگی شما نیاز به رها کردن دارد شروع کنید. در مورد اینکه چه افراد، موقعیت‌ها و الگوهایی دیگر برای شما کارکرد ندارند صادق باشید.
• آینده‌ ایده‌آل خود را تصور کنید. چه ویژگی‌هایی را می‌خواهید در خود پرورش دهید؟ چه احساسی دارید؟ امیدوارید به چه نتیجه‌ای برسید؟ بگذارید این ایده‌آل‌ها شما را در تصمیم‌گیری در مورد نحوه‌ی استفاده از زمان و انرژی جدیدی که پس از رها کردن به دست می‌آورید، راهنمایی کنند. (پیشنهاد می‌شود مطلب چگونه نگرانی از آینده مبهم را متوقف کنیم را مطالعه کنید.)
• برای رها کردن، یک جمله‌ی قصدآمیز بنویسید. مثلاً «من تصمیم می‌گیرم از رابطه‌ای که باعث می‌شود احساس کنم مورد سوء استفاده قرار می‌گیرم، دست بکشم تا جایی برای عشق واقعی باز کنم» یا «من تصمیم می‌گیرم از عادت‌های غذایی که به من در رسیدن به اهداف آینده‌ام کمکی نمی‌کنند، دست بکشم.» جمله خود را بنویسید و با صدای بلند تکرار کنید.
• دلایل خود را برای رها کردن بنویسید. بنویسید که چه دلایلی باعث می‌شود در مورد این وضعیت احساس بدی کنم؟ هر شب یا هر زمان که احساس کردید انگیزه‌تان رو به کاهش است، به سند خود مراجعه کنید.
• با مهربانی و بدون ترس عمل کنید. با مهربانی رها کنید. دیگران نیازی به درک کامل تصمیم شما ندارند و شما نیازی به اجازه گرفتن ندارید. ابتدا با خودتان مهربان و شفاف باشید و سپس عمل کنید. فقط شما می‌توانید تغییراتی را که باید ایجاد شوند، ایجاد کنید. (پیشنهاد می‌شود مطلب 8 استراتژی ساده برای تقویت شفقت به خود را مطالعه کنید.)
• از جملات تاکیدی استفاده کنید و تجسم کنید. برای حفظ تمرکز روی اهداف آینده‌تان، جملات تاکیدی و تجسم‌های صبحگاهی را امتحان کنید. زندگی دلخواهتان را تصور کنید و آن را در وجودتان احساس کنید. جملات تاکیدی‌ای بگویید که از چشم‌انداز آینده‌تان پشتیبانی می‌کنند.
• سپاسگزاری کنید. در پایان شب، از خودتان بابت تلاشی که می‌کنید سپاسگزاری کنید و از نوشتن خاطرات خود در خصوص ثبت تغییراتی که هر روز تجربه می‌کنید استفاده کنید. سپاسگزاری، جنبه‌ی مهمی از توجه به اثرات مثبت انتخاب‌هایمان است. نوشتن خاطرات به ما کمک می‌کند تا احساساتمان را شفاف‌سازی و پردازش کنیم. (پیشنهاد می‌شود مطلب پرورش عادت شکرگزاری و قدردانی برای افزایش بهزیستی را مطالعه کنید.)
• برای خودتان دلسوزی کنید. برای همه ما رها کردن الگوها و داشته‌هایی که برایمان آشنا هستند دشوار است. در مسیر رها کردن، انتظار شکست‌ها و لحظات دشوار را داشته باشید. به جای قضاوت کردن خودتان، با کنجکاوی به این لحظات نزدیک شوید و تامل کنید.

پیشنهاد می‌شود از تست های شخصیت کلینیک روانشناسی آوان که به صورت رایگان در اختیار شما قرار داده شده است، برای آشنایی و آگاهی بیشتر از خودتان استفاده کنید.

محمد امین مختاریان

مطالب مشابه:

• غلبه بر ترس از دست دادن (اختلال Fomo) با 10 نکته ارشمند
• شکوفایی، رقص جاودانهٔ نور در باغ وجود
• نحوه تشخیص و رهایی از “ترحم به خود”
• 9 تمرین روزانه برای افزایش اعتماد به نفس
• راهنمای واکنش موثر به خشم
• چند ابزار اساسی از درمان آینده نگر (FDT)
• مواجهه با ترس از آینده با 7 تکنیت عملی
• آنچه باید درباره ترس بدانید
• تغییر رفتار و الگوهای رفتاری در 5 مرحله
• 5 بازی روانی خطرناک در جامعه
• راهکارهای طبیعی برای کاهش استرس و آرام کردن سیستم عصبی
• رهایی از نشخوار فکری
• مسیر غیر متعارف برای رهایی از استرس و اضطراب