نکات کلیدی این مطلب:
- نه رابطه جنسی بیشتر و نه رابطه جنسی کمتر نشانه سلامت یا مشکلات رابطه نیست.
- منبع صمیمیت عاطفی، شادی و خوشبختی برای زوج ها به دفعات یا نوع رابطه جنسی زوجین بستگی ندارد.
کلینیک روانشناسی و مددکاری آوان – بسیاری از فرهنگ ها تمرکز زیادی برروی رابطه جنسی دارند. به عنوان یک درمانگر متخصص در مسائل جنسی و روابط، یکی از سوالات رایجی که از مراجعان می شنوم، این است که آنها چقدر باید رابطه جنسی داشته باشند؟. به نظر می‌رسد بسیاری از زوج‌ها فکر می‌کنند زمانی که با هم هستند، میزان عشق و صمیمیت آنها در تعداد دفعات رابطه جنسی آنها منعکس می‌شود. پس وای به حال زوجی که رابطه جنسی مکرر ندارند زیرا اغلب به این نتیجه می رسند در رابطه آنها مشکلی وجود دارد.
برای آشنایی با مشاوره جنسی و روش انجام آن کلیک کنید.
حقیقت ساده این است که هیچ رابطه جنسی درست یا غلطی که زوج ها باید داشته باشند وجود ندارد. نه رابطه جنسی زیاد و نه رابطه جنسی کم نشانه سلامت یا مشکلات رابطه نیست. وقتی دو شریک عاشق با میزان رابطه جنسی که دارند راحت هستند، عالی است.
این باور که “رابطه جنسی بیشتر بهتر است” و “رابطه جنسی کمتر به این معنی است که ما مشکلی در رابطه داریم” درست نیست. اگر زوجی با میزان رابطه جنسی که دارند راحت باشند و مشکلات رابطه یا سایر پیامدهای مرتبط با تناوب جنسی را تجربه نکنند، در این صورت هیچ مشکلی در زندگی جنسی آنها وجود ندارد.
وقتی زوج ها نمی توانند به توافق برسند چه اتفاقی می افتد؟
اطلاعات بالا احتمالاً عالی به نظر می رسد، مگر اینکه در رابطه ای باشید که در آن یکی از طرفین رابطه جنسی بسیار بیشتر یا کمتر نسبت به دیگری می خواهد. وقتی یکی از طرفین به میزان قابل توجهی بیشتر یا کمتر از دیگری تمایل به رابطه جنسی دارد، افراد و زوج ها ممکن است در نهایت احساس شکست، شرم یا حتی عصبانیت کنند. یک شریک ممکن است احساس طرد شدن کند، دیگری ممکن است احساس فشار کند و هر دو شریک ممکن است احساس شرم کنند، گویی مشکلی برای آنها به عنوان یک فرد یا به عنوان یک زوج وجود دارد زیرا میل جنسی آنها یا فقدان آن “غیر طبیعی” است.
اگر این را در رابطه خود تجربه می کنید، ناامید نشوید زیرا شما تنها نیستید. زوج‌های بی‌شماری وجود دارند که یکی از زوج‌ها بیشتر از دیگری می‌خواهد رابطه جنسی داشته باشد. در چنین مواردی، یک روانشناس خوب می تواند به زوجین کمک کند تا موقعیت را بررسی کنند.
برای آشنایی با مشاوره جنسی و روش انجام آن کلیک کنید.
اغلب، دلایل موجهی وجود دارد که چرا یک شریک ممکن است از فعالیت جنسی خودداری کند. برای شروع، ممکن است رنجش های طولانی مدت یا مسائل رابطه ای وجود داشته باشد که صمیمیت جنسی را کمتر جذاب کند. در موارد دیگر، مسائل اساسی وجود دارد، مانند ترومای حل نشده (به ویژه ترومای جنسی حل نشده در اوایل زندگی)، سوء مصرف مواد یا سایر اعتیادها، مسائل جسمی، اعتقادات مذهبی، افسردگی، اضطراب و غیره. سن نیز یک عامل است، به طوری که تناوب جنسی تقریباً همیشه با افزایش سن کاهش می یابد.
به هر دلیلی، اینکه چگونه اختلاف نظر در مورد تناوب جنسی در درازمدت بر یک زوج تأثیر می‌گذارد، تقریباً کاملاً به معنای عاطفی خاصی که رابطه جنسی برای آن زوج خاص دارد بستگی دارد. اگر هر دو طرف با رابطه جنسی زیاد، رابطه جنسی کمتر، یا حتی نبود رابطه جنسی مشکلی ندارند، پس می توان گفت که مشکل خاصی وجود ندارد. با این حال، زمانی که زوج‌ها قادر به توافق نیستند، کار بر روی درک موضوعاتی که زمینه ساز تمایل یا عدم تمایل است، حداقل می‌تواند منجر به همدلی و حل اختلاف شود (حتی اگر یکی از طرفین یا هر دو کاملاً از این تصمیم راضی نباشند).
ارتباط صمیمی در مقابل رابطه جنسی
خبر خوب برای زوج هایی که در مورد میزان رابطه جنسی با هم اختلاف نظر دارند، این است که هنوز هم می توانند یک رابطه عالی داشته باشند. اگر متوجه شدید که برای درک آن مشکل دارید، به سادگی سؤال زیر را از خود بپرسید:
چه چیزی برای من اهمیت بیشتری دارد؟ ارتباط عاطفی مستمر، تأیید، اعتبار و حمایتی که از شریک زندگی ام دریافت می کنم یا رضایت جنسی گهگاهی که شریک زندگی‌ام فراهم می کند؟
برای آشنایی با مشاوره جنسی و روش انجام آن کلیک کنید.
حقیقت ساده این است که صمیمیت عاطفی منبع واقعی شادی و خوشبختی برای اکثر زوج ها، به فراوانی یا نوع رابطه جنسی یک زوج بستگی ندارد. برای اکثر زوج ها، مواردی مانند رفاقت، اعتماد متقابل و احساس اعتماد و تعلق بسیار مهمتر از رابطه جنسی است.
در بیشتر موارد، رابطه جنسی یک راه طبیعی و سالم (اما نه تنها راه) برای ابراز صمیمیت عاطفی زوج ها است. به این ترتیب، رابطه جنسی می تواند نقش مهمی در سلامت و شادی رابطه داشته باشد. همانطور که گفته شد، لمس غیرجنسی و صحبت ساده و صادقانه می تواند به اندازه رابطه جنسی در این زمینه موثر باشد (گاهی اوقات بیشتر). تا زمانی که زوج ها با احساسات مثبت با یکدیگر تعامل می کنند، نیاز متقابل فردی به صمیمیت عاطفی بدون توجه به فراوانی جنسی می تواند ارضا شود.
محمد امین مختاریان
مطالب مرتبط: