چارچوب RESTART برای تاب‌آوری ذهنی - کلینیک روانشناسی آوان | مرکز مشاوره روانشناختی

چارچوب RESTART برای تاب‌آوری ذهنی

فهرست مطالب

نکات کلیدی این مطلب:

  • زندگی به طور طبیعی غیر قابل پیش بینی است. برای کاهش استرس و به دست آوردن آرامش، عدم قطعیت را بپذیرید.
  • تاب‌آوری یعنی پذیرفتن رویدادهای غیرقابل پیش‌بینی، یافتن قدرت انعطاف‌پذیری و یادگیری سوار شدن بر امواج زندگی.
  • زندگی ما توسط ریتم های بیولوژیکی اداره می شود. ریتم های شبانه روزی، چرخه های هورمونی و نوسانات عصبی که خلق و خو، انرژی و شناخت را کنترل می‌کنند.

کلینیک روانشناسی و مشاوره آوان – در دنیای پرشتاب امروزی، ذهن ما اغلب احساس فشار و خستگی می‌کند. مدارهای ذهنی ما مانند دستگاهی پیچیده که مدام در حال کار می‌باشند، به لحظاتی برای پیکر بندی و تنظیمات مجدد نیاز دارند. اما راه اندازی مجدد ذهن به معنای پاک کردن گذشته یا رویدادهای ناخوشایند نیست. این یک کالیبراسیون مجدد برای هماهنگ کردن افکار، احساسات و پاسخ های ما جهت مدیریت آشفتگی‌های زندگی می‌باشد. این فرآیند از علم، فلسفه، زیست‌شناسی و معنویت نشأت می‌گیرد و راه‌های عملی برای بازیابی وضوح و تاب‌آوری ارائه می‌دهد.

واقعیت از دست دادن

ساعت 4 صبح، با صدای زنگ تلفن از خواب بیدار شدم. صدای عمویم خبر غیر قابل تصور فوت پدرم را به من منتقل کرد و در عرض چند ساعت، در کنار بدن بی‌جان پدرم حاضر شدم. در گردبادی از تشریفات و غم و اندوه غوطه ور شدم، بدون زمانی برای تفکر یا فضایی برای نفس کشیدن.

با بازگشت به دانشگاه، خود را در امتحانات و وظایف بالینی غرق کردم، به امید اینکه بتوانم طوفان را در درون مهار کنم. اما هر چه بیشتر سعی می‌کردم آن را کنترل کنم، احساس عدم ارتباط بیشتر می‌کردم. مرگ پدرم فقط فقدان فیزیکی نبود. این یک گسیختگی عاطفی بود که دنیای منظم من را که به دقت برنامه ریزی شده بود از بین برد.

به‌عنوان یک روانشناس، آموزش دیدم که بحران‌ها را با دقت مدیریت کنم، اما این بحران من را در قلمرو احساسی ناشناخته‌ای فرو برد. با گذشت زمان، آموختم که زندگی (دقیقاً مانند قلب) می‌تواند به ریتم های آشفته‌ای تبدیل شود که نیاز به تنظیم مجدد دارد. فوت پدرم به من آموخت که تاب‌آوری به معنای تحمل سختی نیست، بلکه به معنای سازگاری و بازنگری مجدد در مواجهه با بحران است.

در تجربه خود به عنوان یک روانشناس، متوجه شده‌ام که تاب آوری فراتر از تحمل سختی ها است. تاب‌آوری در مورد یادگیری بازسازی و سازگاری در مواجهه با سختی‌ها می‌باشد. برای مقابله با طوفان‌های زندگی نیازی به داشتن قدرت زیاد نیست، بلکه به تاب‌آوری برای بررسی و یافتن تعادل در میان هرج و مرج نیاز است. این درک من را بر آن داشت تا آنچه را که چارچوب RESTART می‌نامم را توسعه دهم. راهنمایی برای پیکربندی مجدد ذهن، زمانی که زندگی از مسیر منحرف می‌شود.

چارچوب RESTART برای تاب آوری ذهنی

  • شناخت آشفتگی: آشفتگی را تصدیق کنید. مواجهه با آشفتگی اولین قدم برای بازسازی است.
  • پذیرش تاب‌آوری: زندگی به ندرت از یک خط مستقیم پیروی می‌کند. انعطاف‌پذیری یا تاب‌آوری به ما کمک می‌کند تا با چرخش‌های غیرمنتظره سازگار شویم.
  • پایه گذاری و ثبات: شیوه های پایه ریزی، ما را در طوفان های عاطفی ثابت نگه می‌دارد.
  • اعتقاد به عدم قطعیت: پذیرش اینکه نمی‌توانیم همه چیز را کنترل کنیم به ما کمک می‌کند تا به جلو برویم.
  • لنگر انداختن در روابط: روابط ما ثبات و معنا را در طول آشفتگی ایجاد می کند.
  • بازیابی تعادل: بازیابی تعادل ذهنی و عاطفی کلیدی است.
  • شکوفایی با انعطاف پذیری: ناملایمات را به توسعه خودتان تبدیل کنید، نه بقا.

تاب‌آوری یعنی پذیرفتن رویدادهای غیرقابل پیش‌بینی، یافتن قدرت انعطاف‌پذیری و یادگیری سوار شدن بر امواج زندگی.

شناخت بحران: درس هایی از فیزیک و ریاضیات

در فیزیک، نظریه آشوب پیشنهاد می‌کند که تغییرات کوچک در یک سیستم پیچیده می‌تواند باعث تغییرات عظیم شود که به “اثر پروانه” معروف است. تشخیص بحران به عنوان بخشی طبیعی از زندگی به ما کمک می‌کند تا از مبارزه با بحران دست برداریم. در عوض، می‌توانیم بحران یا آشفتگی را به‌عنوان نقطه‌ی بازنشانی در نظر بگیریم، که به ما امکان می‌دهد تا سیستم‌های ذهنی‌مان را دوباره تنظیم کنیم. (پیشنهاد می‌شود مطلب آیا دچار بحران وجودی هستید را مطالعه کنید.)

انعطاف پذیری: یک اصل در فلسفه و زیست شناسی

انعطاف پذیری در فلسفه و روانشناسی اساسی است. هراکلیتوس (Heraclitus) فیلسوف یونانی دورهٔ پیشا سقراطی، تعلیم داد که «تنها متغیر ثابت در زندگی تغییر است» و بر نیاز به انعطاف پذیری شناختی یا توانایی جابجایی بین دیدگاه ها تأکید می‌کند. این چابکی ذهنی که با نوروپلاستیسیته (neuroplasticity) مرتبط است که به مغز اجازه می دهد تا مسیرهای جدید و سازگاری را شکل دهد. تمرین انعطاف‌پذیری با بازنگری در شکست‌ها یا قدردانی و شکرگزاری در میان ناملایمات زندگی، انعطاف‌پذیری را در برابر رویدادهای غیرقابل‌پیش‌بینی زندگی تقویت می‌کند. (پیشنهاد می‌شود مطلب پرورش عادت شکرگزاری و قدردانی برای افزایش بهزیستی را مطالعه کنید.)

لنگر انداختن در ارتباطات: یک نیاز زیستی و معنوی

انسان ها از نظر بیولوژیکی برای روابط و ارتباطات برنامه ریزی شده‌اند. اکسی توسین (Oxytocin) یا “هورمون پیوند”، در طول تعاملات اجتماعی مثبت افزایش می‌یابد، خلق و خوی ما را تثبیت می‌کند و استرس را کاهش می‌دهد. پیوند اجتماعی حتی سلامت جسمی را تقویت می‌کند. این نیاز به ارتباط در سنت‌های معنوی طنین‌انداز می‌شود. جایی که روابط، تاب‌آوری و خودیابی را تقویت می‌کند. لنگر انداختن در ارتباطات معنادار، یک سیستم پشتیبانی قدرتمند را فراهم می‌کند و ما را در زمان‌های آشفتگی زمین‌گیر نمی‌کند. (پیشنهاد می‌شود مطلب 7 نکته برای ایجاد روابط اجتماعی قوی تر را مطالعه کنید.)

پرورش تعادل: نقش ریتم ها و روتین ها

زندگی ما توسط ریتم های بیولوژیکی اداره می شود. ریتم های شبانه روزی، چرخه های هورمونی و نوسانات عصبی که خلق و خو، انرژی و شناخت را کنترل می‌کنند. اختلال در این ریتم‌ها می‌تواند باعث اضطراب و کاهش وضوح ذهنی شود. روال های ذهنی، مانند مدیتیشن یا یادداشت روزانه به تثبیت این ریتم ها کمک می‌کند و ما را متعادل می‌کند. علوم اعصاب نشان می‌دهد که مدیتیشن با ذهن آگاهی کنترل هیجانی را افزایش می‌دهد و به ما کمک می‌کند از بقا به سمت شکوفایی حرکت کنیم. (پیشنهاد می‌شود مطلب 4 گام برای خودشکوفایی را مطالعه کنید.)

تاب آوری معنوی: رونق فراتر از بقا

تاب‌آوری معنوی (یافتن آرامش در میان هرج و مرج) مدت‌هاست که در بین فرهنگ‌ها ارزشمند بوده است. عیسی درباره آرامش درونی آموزش داد، در حالی که فلسفه تائوئیست (Taoist philosophy) به ما می آموزد که «با جریان حرکت کنیم». ویکتور فرانکل (Viktor Frankl) یکی از بازماندگان از هولوکاست، استدلال کرد که یافتن هدف در رنج، تاب‌آوری را تقویت می‌کند.

علم این را تایید می کند. تحقیقات در خصوص “رشد پس از سانحه” نشان می دهد، افرادی که در سختی معنا پیدا می‌کنند، بهزیستی روانشناختی بهبود یافته را تجربه می‌کنند. (پیشنهاد می‌شود مطلب معنای عمیق تر آگاهی را مطالعه کنید.)

رویکرد واحد برای راه اندازی مجدد ذهن

راه اندازی مجدد ذهن به معنای پاک کردن یا حذف سختی‌ها نیست. این در مورد پیمایش دلپذیر آن است. با آمیختن علم، فلسفه و معنویت، تاب آوری ایجاد می‌کنیم. در زیر راهی برای راه اندازی مجدد ذهن وجود دارد:

  • آشفتگی یا بحران را بپذیرید: آشفتگی را به عنوان بخشی از پیچیدگی زندگی بشناسید.
  • انعطاف پذیری را در آغوش بگیرید: انعطاف پذیری شناختی را با چارچوب بندی مجدد شکست‌ها توسعه دهید.
  • روابط اجتماعی: پیوندها را در جامعه خود تقویت کنید و نیاز بیولوژیکی خود را برای ارتباط برآورده کنید.
  • ریتم‌های حمایتی: روال هایی را پرورش دهید که از رفاه ذهنی و جسمی حمایت می‌کند.
  • معنا را پیدا کنید: از معنویت استفاده کنید تا چالش ها را به رشد تبدیل کنید.

گنجاندن این شیوه‌ها در زندگی روزمره باعث تاب‌آوری می‌شود و موجی از تعادل ایجاد می‌کند. راه اندازی مجدد ذهن روند مداوم توسعه فردی است که در آن هر پیکربندی مجدد، اتصالات ذهنی را می سازد که نه تنها ما را منعطف می‌کند، بلکه منبعی از شگفتی و الگو برای اطرافیان ما است. در دنیایی که جریان دائمی دارد، دستیابی به تعادل درونی هدیه‌ای است که هم به خود و هم به جهان می‌دهیم.

محمد امین مختاریان

مطالب مشابه:

به این محتوا امتیاز دهید
اشتراک در
اطلاع از
0 دیدگاه ها
بازخورد (Feedback) های اینلاین
مشاهده همه دیدگاه ها