کلینیک روانشناسی و مشاوره آوان – عشق اغلب به عنوان قوی‌ترین نیرو در جهان توصیف می شود که بر افکار، رفتارها و رفاه ما به روش های قابل توجهی تأثیر می گذارد. از گرمای آغوش مادرانه گرفته تا پیوند عمیقی که بین شرکای زندگی است، عشق زندگی ما را به گونه‌ای شکل می‌دهد که ممکن است همیشه متوجه آن نشویم.
روانشناسی عشق
روانشناسان مدت‌هاست که مجذوب عشق شده‌اند، نه فقط به عنوان ایده‌آل عاشقانه، بلکه به عنوان نیاز اساسی انسان. در هسته خود، عشق مربوط به ارتباط است. احساسی عمیق و پایدار از تعلق که اساسی ترین نیازهای انسانی ما را برآورده می کند.
مطالعات نشان داده است که عشق و پیوندهای اجتماعی تأثیر عمیقی بر سلامت جسمی و روانی ما دارد. یک متاآنالیز با 148 مطالعه نشان داد که افراد با روابط اجتماعی قوی‌تر احتمال بقای خود را 50 درصد افزایش می‌دهند که نشان‌دهنده اهمیت پیوندهای اجتماعی است. تحقیقات دیگر نشان می‌دهد که چگونه روابط مثبت زناشویی می‌تواند منجر به کاهش سطح استرس، عملکرد بهتر سیستم ایمنی بدن و کاهش خطر ابتلا به بیماری‌های مزمن شود. ترشح اکسی‌توسین (Oxytocin)، هورمونی که اغلب به عنوان “ماده شیمیایی عشق” نامیده می شود، نقشی اساسی در تقویت احساس صمیمیت، اعتماد و امنیت در طول تعاملات اجتماعی ایفا می کند. این اثر مستند اکسی‌توسین نقش حیاتی آن را در تقویت رفاه و تعمیق پیوندهای اجتماعی برجسته می کند. (پیشنهاد می‌شود مطلب چگونگی تاثیر “اکسی توسین” بر روابط اجتماعی ما را مطالعه کنید.)
عشق در زندگی روزمره
عمل ساده و در عین حال قدرتمند در آغوش گرفتن کسی که دوستش دارید را در نظر بگیرید. این چیزی بیش از یک ژست می‌باشد، راهی برای ابراز عشق است که تأثیرات قابل اندازه گیری بر سلامت ما دارد. در آغوش گرفتن می تواند فشار خون را کاهش دهد، استرس را کاهش دهد و حتی سیستم ایمنی بدن ما را تقویت کند. به آخرین باری فکر کنید که ناراحت شدید و در آغوشی آرامش دریافت کردید، احتمالاً بلافاصله احساس بهتری در شما ایجاد کرده است. این کار عشق است، ایجاد حس امنیت و حمایت.
عشق محدود به روابط عاشقانه نیست. در دوستی ها، ارتباطات خانوادگی و حتی در جوامع ما وجود دارد. این پیوندها حائلی در برابر چالش‌های زندگی است و در مواقعی که ما بیشتر به آن نیاز داریم، حمایت عاطفی را ارائه می‌دهند. تصور کنید که بدون تکیه بر کسی، دوران سختی را پشت سر می گذارید. در چنین شرایطی، احساس انزوای فوق العاده‌ای می‌کنید. اما با عشق، قدرت و استقامت پیدا می‌کنیم. (پیشنهاد می‌شود مطلب در آغوش بگیریم، بغل شویم و ببوسیم را مطالعه کنید.)
اشکال مختلف عشق
از عشق پرشور گرفته تا عشق دلسوزانه، هر شکلی نقش منحصر به فردی را در زندگی ما ایفا می کند. عشق پرشور، که اغلب با احساسات شدید و جاذبه جنسی مشخص می شود، معمولاً احساسی است که وقتی در مورد روابط عاشقانه صحبت می کنیم به آن فکر می کنیم. با این حال، این نوع عشق می‌تواند زودگذر باشد، اگر که با عشق دلسوزانه تغذیه و حمایت نشود. شکل عمیق‌تر و بادوام‌تری از عشق که ریشه در احترام متقابل، درک و ارزش‌های مشترک دارد.
عشق دلسوزانه، که اغلب در روابط طولانی مدت، دوستی ها و پیوندهای خانوادگی دیده می شود، برای خوشبختی پایدار بسیار مهم است. این نوع عشق است که با گذشت زمان قوی‌تر می‌شود، زیرا با کسانی که به آنها اهمیت می‌دهیم اعتماد و صمیمیت ایجاد می‌کنیم. این شکل از عشق کمتر مربوط به اوج اشتیاق عاشقانه است و بیشتر در مورد حمایت ثابت و قابل اعتمادی است که ما را در فراز و نشیب های زندگی حفظ می کند. (پیشنهاد می‌شود مطلب احساس عشق و علم روابط را مطالعه کنید.)
تأثیر عشق بر سلامت روان
عشق به عنوان یک سپر محافظ در برابر افسردگی، اضطراب و سایر چالش های سلامت روان عمل می کند. وقتی احساس می کنیم که دوست داریم، عزت نفس ما بالا می رود، دیدگاه مثبت تری نسبت به زندگی اتخاذ می‌کنیم و احساس عمیق تری از هدف پیدا می کنیم. از سوی دیگر، فقدان عشق می تواند منجر به احساس انزوا، بی ارزشی و ناامیدی شود.
داستان زنی سالخورده را در نظر بگیرید که پس از از دست دادن همسر 50 ساله خود به افسردگی عمیقی مبتلا شد. دنیای او کاملاً تغییر کرده بود و او برای یافتن معنایی در زندگی روزمره خود تلاش می کرد. با این حال، هنگامی که او شروع به برقراری ارتباط مجدد با دوستان قدیمی کرد و خود را داوطلب همکاری افتخاری با یک مرکز اجتماعی محلی کرد، به آرامی شروع به بازیابی حس هدف خود کرد. عشق، مراقبت و حمایتی که او از این ارتباطات اجتماعی دریافت کرد، احساس شادی و رضایت را در زندگی او دوباره برانگیخت و نقش مهمی را که حفظ روابط عاشقانه در لحظات چالش برانگیز زندگی ایفا می‌کند، نشان داد. این داستان به ما یادآوری می کند که عشق فقط تجمل نیست، بلکه ضرورتی برای رفاه است.
توصیه هایی برای پرورش عشق
با توجه به تأثیری که عشق بر رفاه ما می گذارد، ضروری است که آن را به طور فعال در زندگی خود پرورش دهیم. در ادامه چند توصیه عملی برای تقویت عشق وجود دارد:
- شنونده خوبی باشید: به افرادی که دوستشان دارید نشان دهید که واقعاً آنها را می شنوید. گوش دادن فعالانه شامل توجه کامل، برقراری تماس چشمی و پاسخگویی متفکرانه است. این ارتباط شما را عمیق تر می کند و نشان می دهد که برای افکار و احساسات آنها ارزش قائل هستید.
- ابراز قدردانی کنید: به طور مرتب از افراد زندگی خود قدردانی کنید. خواه یک «متشکرم» ساده باشد یا یک یادداشت صمیمانه، ابراز قدردانی پیوندها را تقویت می کند و احساسات مثبت را در روابط شما تقویت می کند.
- زمان با کیفیتی را با هم بگذرانید: در زندگی پرمشغله ما، آسان است که عزیزان را بدیهی بدانیم. تلاش آگاهانه ای برای گذراندن زمان با کیفیت با کسانی که به آنها اهمیت می دهید انجام دهید. این می تواند شامل قرار هفتگی، تماس تلفنی معمولی با یک دوست یا دورهمی خانوادگی باشد.
- ابراز محبت کنید: قدرت محبت فیزیکی را دست کم نگیرید. در آغوش گرفتن، بوسیدن، دست در دست گرفتن و حتی دست زدن به پشت می تواند عشق و حمایت را به گونه ای منتقل کند که گاهی کلمات نمی توانند. (پیشنهاد می‌شود مطلب فواید بوسه و حقیقت پشت پرده این سیگنال عاشقانه را مطالعه کنید.)
- مهربان و صبور باشید: عشق نیازمند مهربانی و صبر است. درک کنید که هرکسی روش خاص خود را دارد و گاهی اوقات عشق به این معناست که به کسی که دوستش دارید، فضا و حمایت لازم برای رشد را بدهید.
- آزادانه ارتباط برقرار کنید: روابط سالم بر اساس ارتباطات باز و صادقانه ساخته می شود. از به اشتراک گذاشتن افکار، احساسات و نگرانی های خود با افرادی که دوستشان دارید نترسید. این اعتماد را تقویت می کند و ارتباط شما را عمیق تر می کند.
- ببخشید: نگه داشتن کینه می تواند روابط را مسموم کند. برای بخشش تلاش کنید، نه فقط برای طرف مقابل بلکه برای خودتان. رها کردن دردهای گذشته باعث شکوفایی عشق می شود. (پیشنهاد می‌شود مطلب چگونه خود و دیگران را ببخشیم را مطالعه کنید.)
عشق ستون رفاه است
مهاتما گاندی گفت: «هرجا عشق وجود دارد، زندگی هم هست.» عشق چیزی بیش از یک احساس است و این سنگ بنای رفاه کلی ماست. تحقیقات نشان می دهد که عشق و ارتباط برای سلامت روحی و جسمی حیاتی است و احساس هدف و تعلق را ایجاد می کند. درک زیربنای روانی عشق به ما این امکان را می دهد که نقش آن را در زندگی خود قدر بدانیم و فعالانه آن را پرورش دهیم. این به نوبه خود می تواند به بهبود سلامت روان، روابط قوی تر و زندگی رضایت بخش تر منجر شود. با پرورش عشق، پایه‌ای برای تاب آوری و رفاه ایجاد می‌کنیم و در نهایت زندگی‌مان را به شیوه‌هایی معنادار شکل می‌دهیم.
محمد امین مختاریان
مطالب مشابه:
- فواید بوسه و حقیقت پشت پرده این سیگنال عاشقانه
- عشق به خود، زیربنای روابط قوی
- چگونه در سطحی عمیق‌تر عشق بورزیم؟
- چگونه در میان سردرگمی “عشق مدرن” حرکت کنیم؟
- برای عشق باید ازدواج کرد یا برای پول؟
- 4 روش مطمئن برای تمایز شیفتگی از عشق
- 2 راه برای رهایی از عشق نافرجام
- بازگردادن عشق بعد از دعوای همسران
- هوس عشق کردی؟ ابتدا رابطه خود را با خودتان بهبود بخشید.
- چرا افراد یکی پس از دیگری از عشق من دور می شوند؟
- 4 عامل تعیین کننده عمر زندگی عاشقانه
- نقش زیبایی، جذابیت و هوش در روابط عاشقانه