گروه ترجمه کلینیک آوان – پیوندهای عاطفی که با افراد دیگر ایجاد می کنید برای سلامت روان شما ضروری است و ترمیم روابطی که به شما آسیب می رساند می تواند در زندگی شما تفاوت ایجاد کند.
دلبستگی به ارتباطات و روابطی که با دیگران دارید اشاره دارد و کیفیت این پیوندها اغلب نتیجه روابط اولیه شما با والدین یا مراقبان اصلی خود است.
درک اینکه آیا سبک دلبستگی شما ناسالم است یا خیر، می تواند به شما کمک کند تا مسیر روابط خود را به سمت روابطی قوی تر و رضایت بخش تر هدایت کنید.
دلبستگی ناسالم چیست؟
جان بولبی، نظریه دلبستگی را در دهه 1950 توسعه داد. این تئوری، پیوندی که با اولین مراقبان خود (والدین) ایجاد کردید و چگونگی تأثیر آن بر روابط شما در طول زندگی را بررسی می کند.
در مجموع، تئوری دلبستگی می‌گوید که اگر در کودکی با والدین خود رابطه ایمن و مطمئنی داشته باشید، در بزرگسالی تمایل به ایجاد روابط امن با دیگران خواهید داشت.
از سویی دیگر، اگر والدین شما مسئولیت پذیر و قابل اعتماد نبودند یا به طور مناسب به نیازهای شما در دوران کودکی توجه نکرده باشند، ممکن است در بزرگسالی تمایل به ایجاد روابط اضطرابی یا اجتنابی داشته باشید.
روابط اضطرابی و اجتنابی به عنوان وابستگی های ناسالم یا ناایمن در نظر گرفته می شوند. چنین روابطی اغلب می توانند منجر به روابطی شوند که شخص مقابل شما را دچار اضطراب، پریشانی یا رنجش عاطفی بزرگی کند.
از طرف دیگر، می‌توانید دلبستگی‌هایی به اشیا نیز ایجاد کنید. این اشیاء می توانند در میزان احساس امنیت شما نقش داشته باشند. به عنوان مثال، یک پتو می تواند به کودک نوپا کمک کند که در غیاب والدین خود احساس آرامش و امنیت کند. به عنوان یک بزرگسال، به همین دلیل ممکن است به غذا وابسته شوید.
در واقع، شما از دلبستگی به اشیا به عنوان راهی برای مقابله با برخی عواطف یا احساسات منفی استفاده می کنید. که این وابستگی به عنوان اتصال ناسالم به شی تلقی می شود.
ویژگی های دلبستگی های ناسالم
علائم کلی دلبستگی ناسالم عبارتند از:
- استفاده از رابطه، شی یا شغل برای تعریف ارزشمندی خود.
- تکیه بر دیگران برای تایید.
- تصور اینکه زندگی بدون شخص مقابل یا بدون یک شیء خاص، برای شما ممکن نخواهد بود.
- نادیده گرفتن نیازهای اساسی خود برای اولویت دادن به دیگران.
دلبستگی اضطرابی
هنگامی که سبک دلبستگی اضطرابی ایجاد کرده اید، ممکن است این علائم را در روابط نشان دهید:
- احساس نیاز
- تمایلات به هم وابستگی
- تمایل به رفتار حسادت گونه
- مشکل در مدیریت زمان تنهایی یا نبودن در یک رابطه عاطفی
- احساس بی لیاقتی برای دوست داشته شدن
- ترس از رها شدن عاطفی و فیزیکی
- مشکل در اعتماد کردن به دیگران
- دائماً به دنبال دریافت اطمینان از دیگران و تأیید گرفتن از آنها
دلبستگی های اجتنابی
وقتی یک دلبستگی اجتنابی دارید، این علائم را در روابط نشان خواهید داد:
- ترس از صمیمیت
- فقدان هیجان عاطفی
- مشکل در ایجاد روابط جدید یا حفظ پایداری آن
- تکیه بر خود و باور اینکه به محبت یا حمایت کسی نیاز ندارید
- مشکل در بیان احساسات
چگونه دلبستگی های ناسالم را برطرف کنیم؟
اگر احساس می کنید تمایل به ایجاد دلبستگی های ناسالم دارید، این نکات را در نظر بگیرید تا به شما کمک کند روی خودتان بهتر کار کنید:
1. شناسایی سبک دلبستگی
برای اینکه در سفر درمانی خود دقیق تر باشید، ابتدا سعی کنید سبک دلبستگی خود را شناسایی کنید.
این به شما کمک می کند تا از اینکه کدام افکار، احساسات و رفتارها ناسالم هستند آگاه شوید.
سعی کنید مواردی را کشف کنید که در آن ارزش خود را به افراد، شغل ها، اشیاء مادی یا چیز دیگری مرتبط کرده اید.
نمونه هایی از روابط ناسالمی که داشته اید و اینکه چگونه بر شما تأثیر گذاشته اند را در نظر بگیرید.
2. شروع درمان
کمک گرفتن از یک درمانگر می‌تواند استراتژی‌های عملی را برای تغییر سبک دلبستگی و ایجاد روابط امن‌تر در اختیار شما قرار دهد.
یک متخصص سلامت روان می تواند به شما کمک کند ریشه تمایل خود به ایجاد دلبستگی های ناسالم را پیدا کنید و در مورد چگونگی تاثیر دلبستگی های ناسالم بر زندگی خود آگاه شوید. همچنین، درمان متمرکز بر هیجان (EFT) هنگام کار بر روی سبک های دلبستگی ناسالم مؤثر می باشد.
3. تمرکز بر خودشناسی و رشد
وقت گذاشتن برای کشف ارزش‌ها، نیازها و باورهایتان می‌تواند به شما کمک کند تا خود را خارج از رابطه‌تان تعریف کنید. همچنین، احترام به خود و آگاهی از خود می تواند از روند بهبودی شما حمایت کند.
این تمرین‌ها می‌توانند به شما کمک کنند تا سفر خودیابی و رشد خود را تقویت کنید:
- مراقبه
- یادداشت کردن روزانه وقایع مرتبط
- شناسایی رفتارهای خود ویرانگر
- تعیین مرزها
نکاتی برای کار بر روی روابط خود
اگر در رابطه ای جدی هستید و فکر می کنید برای شما مهم است که بدانید چگونه با یکدیگر ارتباط برقرار کنید، نکات زیر می تواند به شما کمک کند:
1. شناسایی سبک دلبستگی
سبک های دلبستگی خود را شناسایی کرده و به چگونگی روشی که با یکدیگر ارتباط برقرار می کنید، توجه کنید.
سعی کنید در مورد تفاوت‌ها، نحوه هدایت پیوندهای مهم و انتظاراتی که از یکدیگر دارید صحبت کنید.
2. به دنبال پشتیبانی حرفه ای
استفاده از زوج درمانی یا مشاوره خانواده می تواند ابزاری عالی برای بررسی پویایی یک رابطه باشد. یک متخصص سلامت روان می تواند به شما کمک کند تا احساس خود را بیان کنید، رفتارهایی را که ممکن است به یک یا هر دو نفر آسیب برساند شناسایی کنید و مهارت هایی را برای مدیریت این چالش ها تعیین کنید.
3. بهبود ارتباطات
ارتباط باز و صادقانه کلید هر رابطه ای است. با متعهد شدن به برقراری ارتباط باز و صادقانه با طرف مقابل، می توانید ضمن ایجاد احساس امنیت و حمایت، به هر چالشی رسیدگی کنید. همچنین به جلوگیری از مشاجرات بی پایان که به پیوند شما آسیب می زند و ممکن است باعث ایجاد احساس ناامنی عاطفی شود، کمک می کند.
یادگیری بیان احساسات به شیوه ای سازنده نیز می تواند به منبع مفیدی برای زمانی که رابطه وارد تنش می شود، تبدیل شود.
4. ایجاد مرزها
همکاری با یکدیگر برای تعیین مرزها در رابطه می تواند به هر فرد کمک کند تا احساس آرامش بیشتری کند و در عین حال هنگام رسیدگی به نیازهای خود احساس امنیت کند.
تعیین مرزها می تواند با شناسایی رفتارهای غیر قابل تحمل و بیان احساسات خود به شیوه ای سازنده نسبت به آن رفتار ها شروع شود.
5. رها کردن
گاهی اوقات، وقتی خودتان و رابطه را بررسی می کنید، ممکن است به چند دلیل دریابید که رابطه ناسالم شده است.
اگر نمی توانید راهی برای مدیریت یا حل این پویایی ها پیدا کنید ویا یک یا هر دو نفر مایل به تغییر نیستند، بهترین گام بعدی ممکن است پایان دادن به رابطه باشد.
چه زمانی یک رابطه را پایان دهیم
چگونه بدانیم زمان آن رسیده است تا از یک دلبستگی ناسالم کنار بکشیم؟
هنگامی که می‌خواهید تصمیم بگیرید که آیا به تلاش برای بقای رابطه ادامه دهید یا خیر، بهتر است موقعیت‌های زیر را در نظر بگیرید:
- یک یا هر دو نفر تمایلی به ایجاد تغییرات مثبت ندارند.
- شما در رابطه با شریک کنترل کننده ای هستید که آگاه نیست یا تمایلی به بررسی راه حل ها ندارد.
- نیازهای یک یا هر دو نفر به طور مداوم برآورده نمی شود.
- مرزها مدام شکسته می شوند یا نادیده گرفته می شوند.
- شما خشونت فیزیکی یا عاطفی را تجربه می کنید.
- شما به طور سیستماتیک نیازها و خواسته های خود را نادیده می گیرید یا نادیده گرفته می شوند.
- تلاش‌ها و استراتژی‌های حمایتی شما برای التیام دلبستگی کارساز نیست.
در پایان
روشی که شما در روابط خود پیش می برید، اغلب به پیوندهای اولیه ای که با والدین خود ایجاد کرده اید مرتبط است.
اگر سرپرستان شما به طور مداوم به نیازهای شما در دوران کودکی رسیدگی می کردند، احتمالاً شما یک سبک دلبستگی سالم و ایمن ایجاد می کردید.
از سوی دیگر، اگر آنها به مراقبت از شما توجه چندانی نداشتند یا به نیازهای عاطفی شما پاسخ نمی دادند، ممکن است دلبستگی مضطرب یا اجتنابی ایجاد کنید. اینها به دلیل ناراحتی هایی که ممکن است برای شما ایجاد کنند، وابستگی های ناسالم در نظر گرفته می شوند.
اما این امکان وجود دارد که سبک های دلبستگی را تغییر دهید و روابطی را که به شما آسیب می زنند ترمیم کنید ویا به آن پایان دهید. چنین امکانی می تواند با خودآگاهی شروع شود و با تعیین مرزها، مراقبت از خود و حمایت حرفه ای ادامه یابد.
منبع: psychcentral
مقالات مرتبط:
4 رفتار تضعیف کننده رابطه از نگاه “جان گاتمن”