نکات کلیدی این مطلب:
- کودکان ممکن است برای استفاده از فرصت‌های ساده، وسوسه یا جلب توجه دزدی کنند.
- بر ارتباط خود با فرزندتان تمرکز کنید، نه روی دزدی.
- به فرزندتان کمک کنید که صداقت و درستی را انتخاب های بهتری بداند. اعتماد، گشاده‌رویی و احترام، بسیار بهتر و مهم‌تر از پول بیشتر است.
- به فرزندتان کمک کنید تا بداند چرا دزدی کرده است و کمک کنید راه های بهتری برای رسیدن به آنچه می‌خواهد بیابد.
چرا کودکان دزدی می کنند؟
کلینیک روانشناسی و مشاوره آوان – قبل از سه سالگی، کودکان مفاهیم مالکیت انحصاری را درک نمی‌کنند. آنها می‌دانند که چه می‌خواهند و اگر بتوانند آن را به دست می‌آورند. با این حال، وقتی بچه‌ها بالغ می‌شوند می‌توانند تفاوت بین مالکیت را تشخیص دهند.
اگر متوجه شدید که فرزندتان چیزی را از یکی از اعضای خانواده، هم کلاسی یا فروشگاه دزدیده است، دلایل احتمالی زیادی برای این عمل وجود دارد که باید در نظر بگیرید:
- جهل. آیا فرزند شما متوجه می‌شود کاری که انجام داده اشتباه است؟
- وسوسه. آیا فرزند شما چیزی را دزدیده است زیرا در آن لحظه برایش وسوسه انگیز بود؟
- جلب توجه. آیا دزدی فرزند شما نشان دهنده نیاز به توجه است؟ آیا چیز دزدیده شده جایگزین عشق یا محبت است؟ آیا ممکن است فریادی برای کمک باشد؟
- انتقام یا عصبانیت. آیا فرزند شما برای تلافی دزدی می‌کند؟ آیا او سعی می‌کند شرایط را برابر کند زیرا دیگران بیشتر از او محبت یا هدایایی دریافت می‌کنند؟
- هیجان. آیا فرزند شما برای هیجان دزدی کرده است؟
- تست حد و مرز. آیا فرزند شما می‌خواهد ببیند که گرفتار می‌شود یا خیر؟ و اگر این کار را انجام دهد چه اتفاقی برایش خواهد افتاد؟
- سخاوتمندی. آیا فرزند شما برای هدیه دادن به خانواده یا دوستانتان دزدی کرده است؟
- استقلال. آیا فرزند شما برای نشان دادن آزادی و استقلال خود دزدی کرده است؟
- فشار همسالان. آیا فرزند شما دزدی می‌کرد تا فردی جالب یا متفاوتی به نظر برسد؟
- خودنمایی. آیا فرزند شما برای خودنمایی دزدی کرده است؟
- کمبود پول. آیا فرزند شما بر این باور است که نمی‌تواند اقلام دزدیده شده را از روش دیگری بدست آورد؟
- استحقاق. آیا فرزند شما احساس می‌کند که لیاقت داشتن هر آنچه را که می‌خواهد دارد؟
در بیشتر موارد، بیش از یک دلیل برای دزدی کردن فرزند شما وجود دارد. کودکان ممکن است این دلایل را درک نکنند و به ندرت به شما بگویند که چرا این کار را انجام داده‌اند. (پیشنهاد می‌شود با روانشناس کودک و نحوه روان درمانی کودکان بیشتر آشنا شوید.)
نحوه پاسخگویی به دزدی کودکان
در مورد بچه‌های خیلی کوچک، به آنها کمک کنید تا آگاه شوند دزدی کار اشتباهی است و وقتی چیزی را بدون اجازه یا پرداخت هزینه به دست می‌آورند، به دیگران آسیب می‌زنند. در مورد اینکه چگونه می‌توانند با کمک شما اجناس دزدیده شده از شخص یا فروشگاه را برگردانند ویا عمل اشتباه خود را جبران کنند، صحبت کنید.
اگر فرزند شما در سن مدرسه است، به توصیه‌های زیر توجه کنید:
- روی رابطه تمرکز کنید. مانند همه رفتارهای مشکل ساز، تمرکز خود را بر ارتباط خود با فرزندتان حفظ کنید. مطمئن شوید که آنها عشق و پذیرش شما را احساس می‌کنند، مهم نیست که چه رفتاری باشد. بگذارید بدانند که به این دلیل دزدی آنها را جدی می‌گیرید زیرا شما آنها را دوست دارید و آنها را عضوی ارزشمند از خانواده می‌بینید که می‌خواهید به آنها در انتخاب‌های مختلف کمک کنید.
- از سخنرانی و تنبیه بپرهیزید. لحن تند نگیرید، فرزندتان را دزد یا آدم بد خطاب نکنید و لطفا برای او آینده سیاهی را پیش بینی نکنید. صحبت های منفی و تنبیه مشکل را حل نمی‌کند و احتمالاً آن را بدتر می‌کند.
- به فرزندتان بیاموزید که دزدی چه اشکالی دارد. به فرزندتان بگویید که دزدی در خانواده و جامعه شما قابل قبول نیست زیرا برای اعتماد و قابل اعتماد بودن ارزش قائل هستید. به فرزندتان کمک کنید تا متوجه شود که دزدی قربانی دارد و قربانیان از این بابت عصبانی می‌شوند. قربانی اگر یکی از اعضای خانواده یا دوست باشد احساس خیانت می‌کند زیرا دزدی نقض اعتماد است. عواقب دزدی متفاوت است، از بین رفتن اعتماد و اعتبار نزد دیگران از کمترین تبعات دزدی است.
- آسیب را ترمیم کنید. با فرزندتان در مورد اینکه چگونه می‌تواند عمل اشتباه خود را جبران کند صحبت کنید. مطمئن شوید که فرزندتان به هیچ وجه از سرقت سود نمی‌برند. اگر فرزندتان چیزی را از یکی از اعضای خانواده یا یکی از دوستانتان دزدیده است، در مورد راه‌های بازپرداخت پول یا جایگزینی اقلام دزدیده شده صحبت کنید. اگر چیزی از فروشگاهی برداشته، با او به فروشگاه برگردید و در مورد آن با مدیر صحبت کنید. (بسته به شرایط، این ممکن است ایده خوبی باشد یا نباشد.)
- دلایل سرقت را با هم ارزیابی کنید. فهرست 12 دلیل احتمالی دزدی که در بالا ذکر شده است را مرور کنید. از فرزندتان بخواهید که مانند یک کارآگاه فکر کند. او به شما کمک می‌کنند مشکل را کشف کنید تا بتوانید با هم آن را حل کنید. با فرزند خود به آرامی اما قاطعانه در مورد دلیل سرقت صحبت کنید، شاید بد نباشد با دلایلی که فکر می‌کنید محتمل است شروع کنید.
- نشان دهید که صداقت و درستکاری انتخاب هستند. به آنها کمک کنید تا متوجه شوند که انتخاب صداقت و درستکاری (یا عدم صداقت) به عهده آنهاست. در مورد اینکه احساس خوبی نسبت به خودتان و زندگی در یک خانواده دلسوز و قابل اعتماد بسیار ارزشمندتر از هر چیزی است که ممکن است بدزدید صحبت کنید.
- الگویی برای صداقت و درستکاری باشید. در محیط کاری خود صادق و درستکار باشید و هرگز تخلف نکنید. اگر پول زیادی در فروشگاه به شما می‌دهند، پول اضافی را برگردانید و با فرزندتان در میان بگذارید. وقتی به فرزندتان می‌گویید کاری را انجام خواهید داد، آن را انجام دهید.
- مدل های دیگری از صداقت و درستکاری را بیابید. به دنبال کتاب‌ها، فیلم‌ها و بیوگرافی‌هایی باشید که مزایای صداقت، اعتماد، اعتبار و احترام را نشان می‌دهند. به مواردی از صداقت که در زندگی روزمره با آنها برخورد می‌کنید اشاره کنید.
- صداقت فرزندتان را بازخورد دهید. به اعمال صادقانه توجه کنید و فرزندتان را به خاطر آنها تحسین کنید. به عنوان مثال، «از اینکه به من گفتی آن کلوچه را اضافه برداشتی متشکرم. من خوشحال نیستم که این کار را انجام دادی، اما بسیار خوشحالم که در مورد آن به من گفتی.»
- اجازه حرکت دهید. هنگامی که در مورد دزدی با فرزندتان صحبت کردید و هر گونه آسیبی را ترمیم کردید، دیگر آن را مطرح نکنید. اجازه دهید کودک با یک لوح تمیز حرکت کند. شما نمی‌خواهید کودک‌تان احساس یک جنایتکار را با خود داشته باشند.
- به فرزندتان کمک کنید راه های بهتری برای رسیدن به خواسته هایش پیدا کند. ما در جامعه‌ای مصرف‌گرا زندگی می‌کنیم، جایی که مغازه‌ها اغلب کالاهای وسوسه‌انگیز را در سطح چشم کودکان قرار می‌دهند. به فرزندتان کمک کنید تا وسوسه را بشناسد و این اطمینان را به دست آورد که اگر کار کند و پس انداز کند، می‌تواند چیزهایی را که می‌خواهد داشته باشد. شاید بتوانید به فرزندتان کمک هزینه بدهید و به او کمک کنید برای خریدهای بزرگتر برنامه ریزی کند. شاید بتوانید به فرزند خود کمک کنید شغل‌های متناسب با سن پیدا کند که باعث کسب درآمد و احترام به خود می‌شود.
- در صورت نیاز کمک بگیرید. اگر دزدی ادامه دارد یا فکر می‌کنید ممکن است نشانه مشکلات پیچیده‌تر یا جدی‌تر باشد، می‌توانید از خدمات روانشناسی کودک و مشاوره نوجوان کلینیک روانشناسی آوان استفاده کنید.
مطالب مرتبط:
- رکود اقتصادی و کودکان قربانی؛ آینده‌هایی که در خطر هستند
- 4 نکنه مهم برای آگاهی از احساسات کودکان
- اضطراب کودکان از تشخیص تا درمان
- 3 روش شگفت انگیز برای افزایش عزت نفس کودکان
- چگونه کودکانی تاب آور و انعطاف پذیر تربیت کنیم
- ایجاد انگیزه یادگیری در کودکان با 8 نکته مهم
- بیش فعالی کودکان (ADHD)
- 7 حرفی که آسیب جدی به روان کودکان می‌رساند
- خصلت‌هایی که کودکان ما را نابغه می‌کنند
- گفتگو با کودکانی که از درد روانی رنج می‌برند
- گرومینگ جنسی، فرآیند تجاوز به کودکان
- والدین چگونه به عزت نفس کودکان آسیب می‌رسانند
- 10 آسیب مشترک کودکانی که نقش والدین را ایفا می‌کنند
- نیمه تاریک توانمندسازی کودکان
- کمال گرایی، دشمن موفقیت کودکان
- تقویت عزت نفس کودکان در تعطیلات تابستانی
- بی‌حوصلگی کودکان، راهی برای افزایش خلاقیت
- روانشناس کودک چه کمکی به والدین و فرزند می کند؟
- چطور با کودک «لجباز» برخورد کنیم؟
- از کودکان خود انسانی دلسوز بسازید.
ممنون از توضیحات خوبتون