نکات کلیدی این مطلب:
- توانایی ما برای تمرین صبر همگام با تمایل ما به پاداش افزایش می یابد.
- خوش‌بینی غیرواقع‌بینانه، اگرچه انگیزه‌بخش است، می‌تواند منجر به انتظارات غیرمنطقی یا دست نیافتنی شود.
- ایجاد عادت مکث، تأمل و درون نگری با تلاش آگاهانه می تواند به افزایش صبر در موقعیت های استرس زا کمک کند.
کلینیک روانشناسی و مددکاری آوان – برخی از مراجعین با شکایت از اینکه صبر و انتظار برای آنها خیلی سخت است به کلینیک روانشناسی آوان مراجعه می کنند. آنها معمولا جمله هایی از این قبیل می‌گویند:
“من می دانم که فقط باید منتظر بمانم تا او خودش تماس بگیرد، اما هنوز هم در نهایت اول من با او تماس می گیرم.”
“اگر می توانستم کمی بیشتر دوام بیاورم، آن ترفیع شغلی مال من بود.”
“من نمی فهمم چرا همه کار ها اینقدر طول می کشد. خیلی خسته کننده است.”
در حالی که ممکن است به لحاظ فکری از چگونگی پیشرفت کارهای خود در زمان آگاه باشیم، در عمل اغلب در تلاش هستیم که بنشینیم و بگذاریم همه چیز سر جای خود قرار بگیرد. خشم، عصبانیت و ناامیدی سه گانه احساسات منفی هستند که به چرخه معیوب ناامیدی و افزایش بی صبری کمک می کنند.
اگر برای صبر و تحمل تلاش می کنید، در این مطلب سه نکته وجود دارد که باید تمرین کنید.
عدم قطعیت را بپذیرید.
یک حقیقت سخت برای کسانی که می‌خواهند صبر خود را افزایش دهند این است که با کنار گذاشتن کنترل و استفاده از تجربیات در زمان وقوع، موافق باشند. (فقدان قابلیت پیش بینی ممکن است شما را با اضطراب و ترس از فرصت های از دست رفته پر کند.)
یک مطالعه منتشر شده در مجله روانشناسی تجربی نشان می دهد که حتی اگر تمرین صبر یک کار طاقت فرسا باشد، به خصوص در مواجهه با مواردی که پایان نامشخصی دارند، در عمل همه ما بهتر از آن چیزی هستیم که فکر می کنیم. علاوه بر این، توانایی ما برای تمرین صبر همگام با تمایل ما برای پاداش افزایش می یابد. به عبارت دیگر، انتظار برای چیزی که واقعاً به آن اهمیت می‌دهیم آسان‌تر از انتظار برای چیزی است که فقط در نیمه راه به آن اهمیت می‌دهیم.
البته، زندگی پر از منحنی ها و شگفتی هایی است که همیشه نمی توان برای آنها آماده بود. چند موردی که می تواند به شما در مدیریت نگرانی ناشی از رویدادهای غیرمنتظره کمک کند موارد زیر است:
تمرکز بر مواردی که می‌توانید کنترل کنید و تحت تأثیر قرار دهید به جای آنچه نمی‌توانید: وقتی کنترل یک موقعیت ممکن است یک گزینه نباشد، می‌توانید عقب‌نشینی کنید و در مورد پاسخ‌های انتخابی خود فکر کنید.
نگاه مثبت به آنچه که یک وضعیت ممکن است به همراه داشته باشد: تغییرات لحظه آخری می تواند ناراحتی ایجاد کند. اما، با دید بلند مدت تر، می توان یاد گرفت که پوشش نقره ای را پیدا کرد.
رها کردن احساسات دشواری که شما را از حرکت به جلو باز می دارند: نگه داشتن اضطراب، بی قراری و ترس به چرخه منفی دامن می زنند. در عوض، دشواری عدم قطعیت را بپذیرید و یاد بگیرید که با آن حرکت کنید تا در طرف مقابل قوی تر ظاهر شوید.
انتظارات واقع بینانه تعیین کنید.
بی حوصلگی زمانی به وجود می آید که همه چیز بر خلاف برنامه های “کامل” ما باشد. این را می توان در سه زمینه زندگی مشاهده کرد:
- انتظار ما از چگونگی مطابقت محیط با نیاز های ما.
- روشی که انتظار داریم مردم در فضاهای شخصی یا حرفه ای با ما رفتار کنند.
- توقعاتی که برای خودمان در نظر گرفته ایم.
تحقیقات منتشر شده در مجله شخصیت و روانشناسی اجتماعی نشان می دهد که مردم نسبت به آینده خود خوشبین تر از آنچه که آمار نشان می دهد، هستند. این خوش بینی غیر واقعی، اگرچه انگیزه دهنده است، می تواند منجر به انتظارات غیرمنطقی یا دست نیافتنی شود.
مدیریت انتظارات به ایجاد صبر کمک می کند. در زیر نحوه انجام آن آمده است:
- هنگام تعیین اهداف و جدول زمانی مراقب باشید و دقت کنید.
- برای اطمینان از همسو بودن با دیگران و کمک به آنها برای ایجاد انتظارات واقع بینانه از شما، نیازها و مرزهای خود را در میان بگذارید.
- در صورت لزوم، آماده سازگاری باشید. داشتن برنامه های جایگزین می تواند به شما کمک کند تا با شرایط در حال تغییر سازگار شوید.
روی سبک دلبستگی خود کار کنید.
در مقاله ای که در The Psychoanalytic Review منتشر شده است، آمده است که بخشی از منشاء ظرفیت انتظار بدون بی قراری یا عجله، ریشه در توسعه سبک دلبستگی ایمن دارد. یک فرد دلبسته ناایمن و مضطرب تمایل دارد به دنبال اطمینان مداوم از دیگران باشد.
جستجوی اعتبار خارجی، وابستگی به منابع بیرونی ایجاد می‌کند و ظرفیت فرد را برای تسکین و اطمینان بخشی کاهش می‌دهد. برخی از راهبردها برای کمک به تبدیل ناامنی به ایمنی به شرح زیر است:
- از افکار و واکنش های بدن خود به ناراحتی آگاه باشید. با تمرکز بر چیزی لذت بخش یا مطلوب، خود را آرام و راحت کنید.
- شفقت به خود را تمرین کنید و از قضاوت در مورد شکست خود برای صبور بودن خودداری کنید.
- در مورد پاسخ های خود کنجکاو باشید و از خود بپرسید: “آیا من اوضاع را بدتر می کنم؟” و “چه کاری می توانم انجام دهم تا وضعیت برای خودم و دیگران بهتر شود؟”
ایجاد عادت مکث، تأمل و درون نگری با تلاش آگاهانه می تواند به افزایش صبر در موقعیت های استرس زا کمک کند.
نتیجه
نتایج سالم محصول به تاخیر انداختن رضایت است. مراجعه به متخصص سلامت روان که در زمینه خود آگاهی و رابطه متخصص است، می‌تواند به شما کمک کند در زمان‌های بی‌شکیبایی ویا عدم اطمینان شدید، خود را بیابید و آرامش درونی پیدا کنید.
محمد امین مختاریان
مطالب مشابه: