نکات کلیدی این مطلب:
- به علایق فرزند خود علاقه نشان دهید. این می تواند به کودک کمک کند تا احساس حمایت کند.
- پذیرای این ایده باشید که وقتی اشتباهی مرتکب می شوید، صمیمانه از او طلب بخشش کنید.
- به فرزندتان اجازه دهید تا ریسک های محدودی را برای کمک به رشد اعتماد به نفس خود انجام دهد.
کلینیک روانشناسی و مددکاری آوان – برخلاف نسل های گذشته، تربیت فرزند دیگر تنها به عهده مادر نیست. امروزه، پدران شروع به ایفای نقش محوری تری در معادله فرزندپروری کرده اند.
این یک تغییر خوشایند است، زیرا کودکان زمانی که پدر و مادر به طور مساوی در زندگی آنها در طول سال‌های رشد مشارکت داشته باشند، احساس خوبی نسبت به شخصیت خود و خانواده پیدا می‌کنند.
با این حال، دانستن نوع پدری که می خواهید باشید می تواند چالش برانگیز باشد و می تواند کمی آزمون و خطا داشته باشد. در این مطلب چهار نکته برای والدین با پشتوانه تحقیقاتی وجود دارد که به شما کمک می کند تا شروع خوبی داشته باشید.
.
علاقه نشان دهید و درگیر زندگی آنها باشید.
فرزندان شما باید حمایت شما را احساس کند. پس تا حد امکان در دسترس آنها باشید.
به چیزهایی که به آنها علاقه دارند علاقه نشان دهید. به عنوان مثال، اگر ستاره ها را دوست دارند، آنها را به رصدخانه ببرید، فیلم ها و مستندهایی را در این زمینه تماشا کنید و در مورد آن برای آنها مطالبی را بخوانید. یک مطالعه نشان می دهد که انطباق با ماهیت کودک و حمایت از علایق او منجر به پیامدهای رشدی مطلوبی می شود.
همچنین می‌توانید با حضور در مناسبت‌های خاص، تعامل با حلقه دوستان و کمک به او در انجام تکالیف، از او حمایت کنید. برنامه ریزی منظم برای فعالیت های تفریحی مانند پیاده روی، تعطیلات آخر هفته و رفتن به سینما نیز می تواند به نفع شما باشد. نکته کلیدی این است که تا جایی که ممکن است در زندگی فرزندتان فعالانه مشارکت داشته باشید و حضور داشته باشید. (پیشنهاد می‌شود مقاله فرزندپروری مثبت گرا، خانواده های شکوفا را مطالعه کنید.)
اگر دختر دارید از “گفتگوهای دخترانه” ابایی نداشته باشید.
کمک به دختر برای عبور از دوران بلوغ می تواند برای پدران چالش برانگیز باشد. بهترین رویکرد این است که در مورد آنچه که او از نظر هورمون‌ها، احساسات و عادت ماهانه تجربه می‌کند صادقانه صحبت کنید. بلوغ را عادی کنید و در مورد تغییراتی که در بدن او رخ می دهد گفتگو کنید.
تحقیقات نشان می دهد که مشارکت اولیه پدران با دختران با کاهش خطر بلوغ زودرس، کاهش تجربیات جنسی اولیه و کاهش بارداری نوجوانان مرتبط است.
چنین گفتگو هایی ممکن است باعث شود شما احساس ناخوشایندی کنید، اما مطمئن شوید که آنچه را که دخترتان تجربه می کند نادیده نگیرید یا وانمود نکنید که این اتفاق نمی افتد. به یاد داشته باشید که این می تواند یک مرحله گیج کننده و طاقت فرسا برای دختر شما باشد. سعی کنید با اجازه دادن به دخترتان، او را آگاه کنید که می تواند به راحتی و شفاف در مورد همه چیز با شما صحبت کند. کار را برای او آسان تر کنید و فقط به این دلیل که او در حال بزرگ شدن است، از آغوش پدرانه دست نکشید. فارغ از سن، فرزندان همیشه به محبت، حمایت و اعتماد پدر نیاز دارند. (پیشنهاد می‌شود مقاله 6 ویژگی خانواده سالم را مطالعه کنید.)
راه های ارتباطی و بخشش را هموار کنید.
بسیاری از والدین گناهکار هستند، زیرا ناراحتی های خود را بر سر فرزندانشان می کشند و فکر می کنند که آنها اهداف نرمی هستند. اگر می‌خواهید رابطه‌ای دوطرفه با فرزندتان داشته باشید، از این ایده صمیمانه استقبال کنید و در مواقعی که اشتباه می‌کنید، درخواست بخشش کنید. اشکالی ندارد که بعد از مشاجره مدتی برای آرام شدن وقت بگذارید، اما مطمئن شوید که بعداً با فرزندتان به این موضوع خواهید پرداخت.
اگر می خواهید پدر بهتری باشید، از اصلاح اشتباهات خود ابایی نداشته باشید. برای شروع از این دستورات استفاده کنید:
- به نظر می رسد از دست من ناراحتی. آیا رفتار یا اعمال من به شما آسیب زده است؟ من می خواهم بدانم تا بتوانم طلب بخشش کنم.
- من می خواهم پدر خوبی برای تو باشم. آیا به من کمک می‌کنی برخی از کارها را انجام دهم (در حد توان) تا به تو نشان دهم چقدر دوستت دارم؟
ممکن است کمی طول بکشد تا شما با این ایده آشنا شوید، اما همانطور که قلب خود را به روی فرزندتان باز می کنید، آنها شروع به یادگیری عناصر سازنده روابط سالم مانند آسیب پذیری، بخشش و مهربانی می کنند. (پیشنهاد می‌شود مقاله پرورش ذهن های خلاق را مطالعه کنید.)
بیش از حد محافظه کار نباشید و استقلال آنها را تشویق کنید.
ما به عنوان والدین، غریزه قدرتمندی برای محافظت از فرزندانمان در برابر خطرات و عدم قطعیت های دنیا داریم. اما ضروری است که اجازه دهیم فرزندانمان اشتباه کنند. وقتی فرزندانمان را در معرض موقعیت های چالش برانگیز قرار می دهیم، یاد می گیرند به جزئیات توجه کنند و از خود محافظت کنند.
بنابراین، به فرزندتان اجازه دهید خطرات محدودی را انجام دهد تا به او کمک کند چگونه کارها را به تنهایی انجام دهد و اعتماد به نفس خود را افزایش دهد. اجازه دادن به فرزندتان در تلاش‌های خود باید بی‌امان باشد تا زمانی که در نهایت به خودی خود آن را به درستی انجام دهد. با این روش، او بیشتر در مورد خودش و اینکه چگونه می‌تواند به طور موثر زندگی خود را هدایت کند می‌آموزد و لازم نیست همیشه راه «درست» را به او نشان دهید.
مطالب مشابه:
- چگونه با فرزند خود پیوندی ناگسستنی ایجاد کنیم؟
- دام پدر و مادر
- نوزادان چگونه رقصیدن را یاد می گیرند و مزایای آن چیست؟
- 12 دلیل برای دزدی کودکان و 12 راه برای متوقف کردن آن
- چطور با کودک «لجباز» برخورد کنیم؟
- مزایای بازی کودکان در خارج از منزل
- از کودکان خود انسانی دلسوز بسازید
- افسردگی نوجوانان ؛ وقتی افکار و احساسات منفی وجود دارد
- عوامل ایجاد اختلال اضطراب نوجوانان
- چرا نوجوان شما به حرف گوش نمی دهد؟
ایده نابی بود