مزایای عشق به خود

نکات کلیدی این مطلب:

• عشق به خود یعنی پذیرفتن خود از صمیم قلب، رفتار مهربانانه با خود و اولویت دادن به سلامتی.
• راه های زیادی برای تمرین عشق به خود وجود دارد. مانند تعیین حد و مرز و تقدیر از دستاوردهای خود.
• عشق به خود یک سفر است، نه یک مقصد. برای ایجاد حس ارزشمندی، نیاز به صرف زمان و تمرین است.

کلینیک روانشناسی و مددکاری آوان – امروزه، عشق به خود (Self Love) تبدیل به یک مفهوم رایج شده است، اما این مفهوم رایج به چه معناست؟ و مهمتر از همه، چگونه آن را عملی کنیم؟ بیایید مفهوم عشق به خود و اینکه چگونه یادگیری دوست داشتن خود می تواند سلامت روان و رفاه شما را بهبود بخشد را بررسی کنیم.

تعریف عشق به خود

عشق به خود مستلزم این است که خود را از صمیم قلب بپذیرید، با مهربانی و احترام با خود رفتار کنید و سلامت جسمی و عاطفی خود را در اولویت قرار دهید. این فراتر از اعمال صرف است و به افکار و احساسات شما در مورد خودتان مربوط می‌شود.

دوست داشتن خود مستلزم حفظ یک دیدگاه مثبت کلی در مورد اینکه چه کسی هستید می‌باشد و این بدان معنا نیست که شما همیشه نسبت به خود احساس مثبتی دارید، زیرا این غیر واقعی خواهد بود. به عنوان مثال، ممکن است لحظاتی پیش بیاید که از خود ناراحت، عصبانی یا ناامید شوید، اما همچنان می‌توانید خود را دوست داشته باشید. همانطور که می‌توانید با وجود عصبانیت گاهی اوقات فرزند یا شریک زندگی خود را دوست داشته باشید.

اهمیت عشق به خود

عشق به خود پایه و اساس قاطعیت، ایجاد مرزها، پرورش روابط سالم، تمرین مراقبت از خود، پیگیری علایق و اهداف شخصی و احساس غرور به هویت خود را می‌سازد. بدون عشق به خود، ما مستعد انتقاد شدید از خود هستیم و ممکن است تسلیم تمایلات مردم پسند و کمال گرایی شویم. ممکن است بدرفتاری دیگران را تحمل کنیم، نیازها و احساسات خود را به دلیل کمبود ارزش خود نادیده بگیریم و انتخاب هایی داشته باشیم که بهترین منافع ما را تضعیف کند. (پیشنهاد می‌شود مطلب چگونه مرز بندی سالمی ایجاد کنیم را مطالعه کنید.)

نمونه هایی از عشق به خود

مثال‌های زیر ممکن است به شما در درک بهتر عشق به خود کمک کند.

• شفقت به خود: با مهربانی، درک و همدلی با خود رفتار کنید، به ویژه در مواقع چالش برانگیز. بپذیرید که انسان هستید و مستحق عشق و بخشش هستید. (پیشنهاد می‌شود مقاله نسبت به خود چقدر بخشنده و دلسوز هستیم را مطالعه کنید.)
• تعیین مرزها: شناخت و ابراز نیازهای خود و انتقال آنها با شفافیت به دیگران. با «نه» گفتن به پیشنهاد یا خواسته هایی که انرژی شما را تخلیه می کند یا ارزش های شما را به خطر می اندازد، رفاه خود را در اولویت قرار دهید.
• تمرین خودمراقبتی: درگیر شدن در فعالیت هایی که سلامت جسمی، ذهنی و عاطفی شما را تغذیه می کند. این می تواند شامل فعالیت هایی مانند ورزش کردن، تمرین تمرکز حواس یا مدیتیشن، خواب کافی یا لذت بردن از یک سرگرمی باشد.
• تجلیل از دستاوردهای خود: قدردانی و تجلیل از دستاوردهای خود، مهم نیست که چقدر بزرگ یا کوچک باشد. به عنوان مثال، بابت پیشرفتی که داشتید، برای خود هدیه ای بخرید یا به مکانی که دوست داشتید بروید، به رشد خود فکر کنید یا موفقیت های خود را با دوستان یا عزیزان مورد اعتماد خود به اشتراک بگذارید.
• خود گفتاری مثبت: ایجاد یک گفتگوی درونی مثبت و به چالش کشیدن خودگویی منفی. افکار انتقادی خود را با تاکیدات و یادآوری نقاط قوت، قابلیت ها و شایستگی های خود جایگزین کنید. (پیشنهاد می‌شود مقاله چگونه با خودمان صحبت کنیم را مطالعه کنید.)
• خودپذیری: پذیرفتن عیب‌ها، خصلت‌ها و نقص‌های خود. تشخیص دهید که شما منحصر به فرد هستید و ارزش شما با معیارهای خارجی یا مقایسه با دیگران تعیین نمی شود.
• جستجوی حمایت: تشخیص اینکه چه زمانی به کمک نیاز دارید و تماس با دوستان قابل اعتماد، اعضای خانواده یا متخصصان. جستجوی حمایت عملی از ویژگی های عشق به خود است که به شما امکان می دهد مراقبت و راهنمایی را که شایسته آن هستید دریافت کنید.
• پذیرش خودشناسی: درگیر شدن در فعالیت‌هایی که به شما کمک می‌کند خودتان را بهتر بشناسید، مانند یادداشت روزانه، تأمل در خود ویا مراجعه به مددکار یا مشاور. بررسی علایق و ارزش های خود به شما این امکان را می دهد که زندگی خود را با آنچه که واقعاً برای شما شادی و رضایت به ارمغان می آورد هماهنگ کنید.

تمایز عشق به خود از خودشیفتگی

یکی از موانع رایج در پذیرش عشق به خود، ترس از اینکه ممکن است شبیه خودشیفتگی یا خودخواهی باشد است. هنگامی که روانشناسان و مددکاران از عشق به خود دفاع می کنند، از خود بزرگ بینی یا برتری بر دیگران حمایت نمی کنند. خودشیفته ها بر این باورند که برتر هستند، از اعتراف به عیوب خود یا پذیرفتن مسئولیت اشتباهات خود سرباز می زنند و دائماً به دنبال تأیید و شناسایی خارجی هستند. آنها نسبت به دیگران احساس همدلی ندارند.

در مقابل، افرادی که واقعاً خود را دوست دارند، عیوب خود را می شناسند، اشتباهات خود را تصدیق می کنند و علیرغم نقص هایشان، خودشان را می پذیرند و سعی می‌کنند نقص های خود را بهبود بخشند. عشق به خود مانع مراقبت از دیگران نمی شود. صرفاً به افراد این امکان را می‌دهد که همان مهربانی را نسبت به خودشان بسط دهند. (پیشنهاد می‌شود مقاله آیا فرد مبتلا به «اختلال شخصیت مرزی» یا «اختلال شخصیت خودشیفته» می تواند تغییر کند را مطالعه کنید.)

موانع دیگر برای عشق به خود

تمرین عشق به خود برای بسیاری از ما سخت است. ممکن است با برخی از این موانع برخورد کنید:

• کمال گرایی: “اگر نتوانم آن کار را به طور کامل انجام دهم، تلاش کردن بی فایده است.” این باور استانداردهای غیرواقعی بالایی را تعیین می کند و پذیرش خود به عنوان فردی دارای نقص را دشوار می کند و عشق به خود را تضعیف می کند.
• انتقاد از خود: “من به اندازه کافی خوب نیستم. من هرگز با دیگران برابری نمی کنم.” مقایسه مداوم خود با دیگران و تمرکز بر کاستی های درک شده می تواند تصویر منفی از خود ایجاد کند و این باور را ایجاد کند که فرد لایق عشق نیست. (پیشنهاد می‌شود مقاله چگونه « انتقاد از خود » را شکست دهیم را مطالعه کنید.)
• احساس گناه و از خود گذشتگی: “مراقبت از خودم خودخواهی است. من همیشه باید نیازهای دیگران را در اولویت قرار دهم.” این باور نیازهای دیگران را در اولویت قرار می دهد تا جایی که رفاه شخصی را نادیده می گیرد و منجر به فرسودگی شغلی و عدم مراقبت از خود می شود.
• ترس از قضاوت: “اگر نیازهای خودم را اولویت بندی کنم، دیگران در مورد من چه فکری می کنند؟” ترس از قضاوت شدن، یا خودخواه دیده شدن، می تواند افراد را از درگیر شدن در شیوه های خود دوستی باز دارد، زیرا ممکن است اعتبار خارجی را بر رفاه خود ترجیح دهند.
• منفی گرایی درونی: “من لایق شادی یا مراقبت از خود نیستم. من لایق عشق نیستم.” این باور عمیقاً ریشه‌دار می‌تواند ناشی از تجربیات گذشته یا پیام‌های منفی دریافتی از دیگران باشد که منجر به کمبود ارزش خود و دشواری در تمرین عشق به خود می‌شود. (پیشنهاد می‌شود مقاله 5 پیشنهاد برای مقابله با منفی گرایی را مطالعه کنید.)

عملی کردن عشق به خود

طبیعی است که در مورد عشق به خود یا هر نوع تغییری احساس دوسوگرایی کنید. با این حال، پذیرفتن عشق به خود مستلزم تغییر همه جنبه های زندگی شما نیست. فقط کافی است با خودتان کمی بهتر از دیروز رفتار کنید.

برای شروع، یک عمل عاشقانه را که می توانید امروز برای خود انجام دهید، مشخص کنید. این می تواند یک فکر یا اقدام حمایتی باشد. شما می توانید از لیست موجود در این پست برای کمک به ایده پردازی استفاده کنید. سپس، عمل انتخابی خود را بنویسید و مشخص کنید که چه زمانی آن را انجام خواهید داد. با مستندسازی آن، مسئولیت پذیری و احتمال پیگیری خود را افزایش می دهید. همانطور که افکار و اعمال محبت آمیز بیشتری را در زندگی روزمره خود وارد می کنید، به تدریج جایگزین افکار و رفتارهای نامطلوب می شوند. با تمرین، عشق به خود را در خودتان نهادینه کنید.

محمد امین مختاریان

مطالب مشابه:

• آیا نیازهای عاطفی خود را نادیده می‌گیرید؟
• چرا من دوست داشتنی نیستم؟
• 9 پیشنهاد برای خودسازی
• شناسایی 8 الگوی ناکارآمد برای افزایش عزت نفس
• چگونه به خود ایمان داشته باشیم؟
• خودخواهی سالم، فضیلتی گم شده
• 6 راه اثبات شده برای ایجاد اعتماد به نفس
• فرار از تله کمال گرایی؛ 7 نشانه و 7 راه حل
• چگونه حلقه های افکار منفی را بشناسیم و متوقف کنیم؟
• پرورش خرد