کلینیک روانشناسی و مددکاری آوان – چیزی که ممکن است شنیدن آن برای شما سخت باشد، اما کاملاً نیاز به شنیدن آن دارید، حقیقتی است که در مورد خودتان وجود دارد. مقابله با نقص‌ها، ناامنی‌ها همیشه آسان نیست، اما برای توسعه فردی و ایجاد روابط سالم‌تر ضروری است.
گاهی اوقات ممکن است در برابر شنیدن حقیقت در مورد خود مقاومت کنیم زیرا اعتراف به کاستی هایمان می تواند ناراحت کننده یا چالش برانگیز باشد. با این حال، با پذیرش خودآگاهی و باز بودن برای بازخورد، می‌توانیم به بینش‌های ارزشمندی دست پیدا کنیم که می‌تواند منجر به توسعه فردی و تغییرات مثبت شود.
هنگامی که صحبت از حقایق سخت می شود، چندین مورد وجود دارد که می تواند چالش برانگیز باشد، اما برای توسعه فردی و ایجاد روابط سالم تر مهم هستند. در ادامه به چند نمونه می‌پردازیم:
حقیقت در مورد خودتان: تصدیق نقص ها، ناامنی ها یا زمینه های رشد خودتان می تواند دشوار باشد. با این حال، پذیرش خودآگاهی و گشودگی برای بازخورد در جهت توسعه فردی بسیار مهم است.
زمانی را به تفکر در خصوص رفتار و الگوهای خود اختصاص دهید. با خودتان صادق باشید و زمینه هایی را که ممکن است کمبودها یا زمینه هایی برای بهبود داشته باشید را بررسی کنید. خود انعکاسی به شما این امکان را می دهد که بینش خود را نسبت به نقص های خود به دست آورید و تأثیر آنها را بر زندگی و روابط خود درک کنید.
پذیرفتن عیوب خود یعنی مسئولیت پذیری در قبال آنها. تصدیق کنید که بر اعمال و رفتار خود اشراف دارید و می توانید برای بهبود خود تلاش کنید. مسئولیت پذیری به شما قدرت می دهد تا تغییرات مثبت ایجاد کنید و به عنوان انسان رشد کنید.
مهم است که با شفقت به خود به اعتراف عیوب خود نزدیک شوید. به یاد داشته باشید که هر کسی نقص هایی دارد و این ارزش شما را به عنوان یک شخص مشخص نمی کند. در حین انجام سفر خودسازی خود با درک و مهربانی رفتار کنید. (پیشنهاد می‌شود مطلب 9 پیشنهاد برای خودسازی را مطالعه کنید.)
حقیقت در مورد روابط شما: فکر کردن به روابط گذشته که نتیجه نداده اند و درک چرایی آن ممکن است سخت باشد. این مستلزم بررسی الگوها، در اختیار گرفتن نقش خود در آن پویایی ها و یادگیری از آنها برای ایجاد ارتباطات سالم تر در آینده است.
برای یادآوری و مرور روابط گذشته خود کمی وقت بگذارید. به پویایی ها، الگوها و تجربیاتی که با دوستان یا شرکای زندگی قبلی خود داشتید فکر کنید. هر دو جنبه مثبت و منفی آن روابط را در نظر بگیرید.
به دنبال الگوها یا مضامین تکرار شونده ای باشید که در روابط گذشته خود مشاهده می کنید. آیا مسائل، رفتارها یا پویایی های مشترکی وجود دارد که به نظر می رسد تکرار شود؟ شناسایی این الگوها می تواند بینشی در مورد تمایلات و ترجیحات شما در روابط ارائه دهد.
نگاهی صادقانه به نقش و سهم خود در پویایی روابط گذشته بیندازید. در مورد رفتارها، سبک ارتباطی و هر الگویی که ممکن است بر نتایج تأثیر داشته باشد فکر کنید. از روابط گذشته خود بیاموزید و آموخته ها را استخراج کنید.
در نظر بگیرید که چه الگویی خوب کار می کند و چه الگویی کارکردی ندارد. مناطقی را که می توانید به عنوان شریک زندگی رشد و پیشرفت کنید، شناسایی کنید. از این بینش ها برای اطلاع از روابط آینده و پیشرفت توسعه خود استفاده کنید. (پیشنهاد می‌شود مطلب 3 نیاز اساسی برآورده نشده و تأثیر آنها بر روابط ما را مطالعه کنید.)
حقیقت در مورد خواسته ها و نیازهای شما: درک خواسته های خود و تمایز آنها از انتظارات جامعه یا آنچه دیگران برای شما می خواهند می تواند چالش برانگیز باشد. برای اولویت دادن به خوشبختی و رضایت خود نیاز به تفکر و شجاعت دارید.
زمانی را به بازتاب و شناسایی آنچه در یک موقعیت یا رابطه خاص می خواهید و نیاز دارید اختصاص دهید. در مورد خواسته های خود و آنچه برای شما مهم است شفاف باشید. هنگام بیان خواسته ها و نیازهای خود، واضح، راسخ و قاطع باشید. از جملات “من” برای بیان خود استفاده کنید، مانند “من می خواهم …” یا “من نیاز دارم…”.
آنچه را که می خواهید یا نیاز دارید به وضوح بیان کنید و از مبهم بودن یا تصور اینکه دیگران به طور ارادی متوجه می شوند خودداری کنید. مهم است که خواسته ها و نیازهای خود را بدون سرزنش یا انتقاد دیگران بیان کنید. به جای گفتن «تو هرگز…» یا «تو همیشه…»، بر بیان احساسات خود و آنچه دوست دارید اتفاق بیفتد تمرکز کنید. این رویکرد گفتگوی باز را ترویج می کند و حالت تدافعی را کاهش می دهد.
توجه داشته باشید که بیان خواسته ها و نیازهای خود به این معنا نیست که از دیگران بخواهید آنها را بدون مصالحه برآورده کنند. برای مذاکره و یافتن راه میانه ای که به نیازهای هر دو طرف درگیر احترام می گذارد، باز باشید. روابط سالم شامل رفتار متقابل است.
همانطور که روابط و شرایط در حال تکامل هستند، مهم است که خواسته ها و نیازهای خود را دوباره بررسی و ارزیابی کنید. مرتباً با خود و شریک زندگی خود در ارتباط باشید تا مطمئن شوید که نیازهای شما برآورده شده است و هرگونه تغییری که ممکن است لازم باشد را اتخاذ کنید. (پیشنهاد می‌شود مطلب چگونه از حالت تدافعی در گفتگو ها دست برداریم؟ را مطالعه کنید.)
حقیقت در مورد ابراز احساسات: بسیاری از افراد به سختی می توانند احساسات خود را آشکارا و صادقانه بیان کنند. با این حال، برقراری ارتباط با احساس خود برای ایجاد ارتباطات واقعی و اجتناب از سوء تفاهم یا رنجش ضروری است. لحظاتی را برای شناسایی و برچسب گذاری احساسات خاصی که تجربه می کنید اختصاص دهید. آیا احساس خوشحالی، غمگینی، عصبانیت، اضطراب یا چیز دیگری دارید؟ شناخت و تصدیق عواطف خود اولین قدم در ابراز آنهاست.
هنگام بیان احساسات خود، از جملات “من” استفاده کنید تا بر احساسات خود مسلط شوید. مثلاً به جای «تو باعث می‌شوی احساس کنم…» بگویید: «من احساس می‌کنم…» این رویکرد به جلوگیری از سرزنش دیگران کمک می کند و بر تجربه فردی شما تمرکز می کند. با شفافیت و توصیف، احساسات خود را به وضوح بیان کنید.
به جای گفتن «احساس بدی دارم»، سعی کنید در مورد آنچه به طور خاص این احساس را در شما ایجاد می کند، توضیح دهید. به عنوان مثال، “وقتی بدون اطلاع قبلی برنامه ها را لغو می کنید، احساس ناراحتی می کنم.” به یاد داشته باشید که بیان احساسات خود فقط به خاطر شنیده شدن نیست، بلکه به معنای درک و اعتبار بخشیدن به احساسات دیگران است. همدلی را در خود پرورش دهید و به دنبال درک احساسات اطرافیان خود باشید. (پیشنهاد می‌شود مطلب درک خودکنترلی و قدرت پذیرش احساسات را مطالعه کنید.)
حقیقت در مورد وفا داری به قول هایی که به خودتان داده اید: زیر پا گذاشتن قول هایی که به خودتان داده اید می تواند عزت نفس و اعتماد به خودتان را از بین ببرد. مهم است که مراقبت از خود را در اولویت قرار دهید و به تعهداتی که نسبت به خود دارید عمل کنید، زیرا این نوعی عشق به خود و احترام به خود است.
وقتی به خودتان قول می دهید، در مورد آنچه مرتکب می‌شوید آگاه باشید. اهداف و انتظارات واقع بینانه ای را تعیین کنید که با ارزش ها و اولویت های شما همسو باشد. توانایی ها، منابع و محدودیت های زمانی خود را در نظر بگیرید تا مطمئن شوید که وعده هایتان قابل دستیابی هستند.
گاهی اوقات، وعده هایی که به خودتان داده اید، اگر شامل تغییرات بزرگ یا تعهدات بلندمدت باشد، ممکن است بسیار طاقت فرسا باشد. آنها را به مراحل کوچکتر و قابل مدیریت تقسیم کنید. این به شما امکان می دهد پیشرفت خود را ردیابی کنید و حس موفقیت را در طول مسیر تجربه کنید. زیرا به شما انگیزه می دهد تا ادامه دهید.
برای عمل به وعده های خود نظم و انضباط را در خود پرورش دهید. این ممکن است شامل کارهای روتین، یادآوری یا ایجاد عادات خاصی باشد که از اهداف شما پشتیبانی می کند. حتی زمانی که با چالش‌ها یا وسوسه‌ها مواجه می‌شوید متعهد بمانید و اهمیت عمل به وعده‌های خود را به خود یادآوری کنید.
پیشرفت و موفقیت های خود را در این راه قدر بدانید. به خاطر عمل به وعده هایتان، هر چقدر هم که کوچک باشد، به خودتان پاداش دهید. این تقویت مثبت ارزش احترام به تعهدات شما را تقویت می کند و انگیزه شما را برای ادامه افزایش می دهد.
اگر دچار لغزش شدید یا موقتاً از مسیر خارج شدید، شفقت به خود را تمرین کنید. به جای سرزنش خود، شکست را تصدیق کنید، از آن درس بگیرید و دوباره به وعده های خود متعهد شوید. به یاد داشته باشید که شکست ها بخشی طبیعی از سفر هستند و آنچه مهم است توانایی شما برای بازگشت به مسیر و ادامه حرکت رو به جلو است. (پیشنهاد می‌شود مطلب توجه به نقاط قوت به جای شکنندگی را مطالعه کنید.)
مواجهه با این حقایق سخت مربوط به قضاوت یا انتقاد از خود نیست. این در مورد پذیرش رشد، یادگیری و تبدیل شدن به نسخه بهتری از خود است. ممکن است گاهی اوقات ناراحت کننده باشد، اما پاداش پیشرفت در توسعه فردی و روابط سالم تر ارزش آن را دارد.
شنیدن حقیقت در مورد خودتان به این معنی نیست که شما ناقص یا ناکافی هستید. این به سادگی به این معنی است که مناطقی وجود دارد که می توانید پیشرفت کنید و نسخه بهتری از خود شوید. مواجهه با این حقایق شجاعت و فروتنی می خواهد، اما پاداش آن ارزشش را دارد.
محمد امین مختاریان
مطالب مشابه:
- چگونه برای رشد فردی شجاعت داشته باشیم؟
- 10 ایده برای حمایت از سفر رشد فردی شما
- قدرت پذیرش عدم قطعیت
- نقش توسعه فردی در شادکامی زناشویی
- 4 رویداد رابطه ای که شخصیت را تغییر می دهد
- چگونگی تاثیر “اکسی توسین” بر روابط اجتماعی ما
- چگونه در سطحی عمیق‌تر عشق بورزیم؟
- 5 ذهنیت روانشناختی که برای موفقیت نیاز دارید
- چگونه فشار بر خود را متوقف کنیم؟
- 4 گام برای خودشکوفایی