نکات کلیدی این مطلب:
- اگرچه جدی بودن به عنوان اختلال روانی درنظر گرفته نمی‌شود، اما جدی بودن مزمن می تواند به طور قابل توجهی بر سلامتی شما تأثیر بگذارد.
- این وضعیت اغلب به تدریج ایجاد می شود، زیرا با افزایش سن، شما مسئولیت های بزرگ تری را بر عهده می‌گیرید.
- در حالی که جدیت مزمن می تواند آزار دهنده باشد، اما با چند عمل ساده قابل برطرف شدن است.
کلینیک روانشناسی و مددکاری آوان – اگر فردی بزرگسال هستید، به احتمال زیاد شرایطی را تجربه کرده اید که من آن را جدی بودن مزمن می نامم. در حالی که جدی بودن مزمن قطعاً یک تشخیص رسمی نیست، اما من همچنان پیشنهاد می کنم که اختلالی جدی است. علائم معمولی که من در مراجعین مشاهده کرده ام عبارتند از:
- عدم وجود سرگرمی
- مشکل در لبخند زدن یا خندیدن
- اشتغال به بهره وری
- ترک سرگرمی ها
- آه مکرر
- تلاش مستمر برای خودسازی
- احساس حرکت بر لبه تیغ
- افزایش آگاهی از آنچه ممکن است اشتباه باشد
- پایبندی دقیق به روال
- صبر کم
- کمبود خلاقیت
همانطور که از علائم بالا واضح است، جدی بودن مزمن می‌تواند تاثیر منفی بر کاهش نشاط زندگی و سلامت روان داشته باشد. (پیشنهاد میشود مطلب فرار از تله کمال گرایی؛ 7 نشانه و 7 راه حل را مطالعه کنید.)
شروع و دوره
جدیت مزمن معمولاً شروعی موذیانه دارد. معمولاً با مسئولیت پذیر بودن و مراقبت از همه چیزهایی که بخشی از زندگی بزرگسالی هستند شروع می شود. اما با گذشت زمان و به آرامی می تواند به یک ویژگی نامطلوب تبدیل شود. زیرا ممکن است ترس داشته باشید که همه چیز بدون هشیاری و نگرانی مداوم شما از هم بپاشد.
به زودی سرگرمی و تفریح مانند حواس‌پرتی‌های ناخواسته‌ای به نظر می‌رسند که ناشی از کم توجهی شما به زندگی و دنیای پیرامون است. فکر می‌کنید تنها رویکرد ایمن این است که تا حد امکان با دقت و وجدان زندگی کنید. خوب باشید، قوانین را دنبال کنید، به برنامه پایبند باشید، کارها را انجام دهید، برای آینده برنامه ریزی کنید، درست غذا بخورید و همیشه در رأس باشید.
در نهایت، ممکن است متوجه شوید که تمام سرگرمی های خود را رها کرده اید یا آنهایی که هنوز باقی مانده‌اند، کارهای بسیار جدی هستند. دوستی های شما نیز شروع به پژمرده شدن می کند و زمانی را که با دوستانتان می گذرانید معمولاً وظیفه محور است، مانند رفتن به باشگاه. (پیشنهاد میشود مطلب چگونه فشار بر خود را متوقف کنیم را مطالعه کنید.)
تماشای یک فیلم یا استراحت در کنار خانواده بدون اینکه ذهنتان به طور مداوم به تقویم یا چک لیست ذهنی نگرانی‌هایتان سر بزند، سخت است. اگر فردی مذهبی یا معنوی باشید، لحن جدی به خود می گیرد و ممکن است به این باور برسید که جدی بودن و جدی گرفتن به نوعی بالاترین فایده است.
وقتی در چنگال جدیت مزمن هستید، همه چیز مانند یک معامله بسیار بزرگ به نظر می رسد. تصمیم‌گیری‌ها می‌توانند عذاب‌آور باشند، زیرا به نظر می‌رسد احتمال اشتباه با پیامدهای شدیدی مواجه خواهد شد. با مخاطرات بسیار بالا، حتی کار های سرگرم کننده نیز لذت بخش نیستند.
هیچ تخمین رسمی در مورد شیوع آن وجود ندارد، اما جدیت مزمن ممکن است به ویژه در میانسالی رایج باشد، زمانی که تقاضاهای رقابتی برای زمان و انرژی شما ممکن است طاقت فرسا باشد. جای تعجب نیست که این وضعیت می تواند منجر به افسردگی شود. بسیاری از مطالعات نشان داده اند که انجام فعالیت های سرگرم کننده و مهم برای حفظ خلق و خوی شما در محدوده سالم ضروری است. (پیشنهاد میشود مطلب 12 عادت ساده برای بهبود خلق و خوی را مطالعه کنید.)
راه حل ها
اگر فکر می کنید که ممکن است جدیت مزمن را تجربه کنید، به خودتان دلسوزی کنید. شما مطمئناً در جدیت خود تنها نیستید و این نشانه ای از کاستی از جانب شما نیست. ناامید نشوید: در حالی که این اختلال مزمن است، لازم نیست دائمی باشد. مراحل زیر می تواند در بهبودی شما مفید باشد:
- کمی به خودتان بخندید که چقدر بدخلق شده اید. موضوع خنده داری در مورد جدی بودن وجود دارد. جدی گرفتن خود یکی از ویژگی های اصلی جدی بودن مزمن است، بنابراین تمایل به خندیدن به خود یکی از بهترین راه حل هاست.
- به تدریج سرگرمی های بیشتری را وارد زندگی خود کنید. این می تواند در ابتدا کمی ترسناک باشد، زیرا سرگرمی می تواند به عنوان یک حواس پرتی خطرناک از کاری که قرار است انجام دهید به نظر برسد. با یک فعالیت متوسط در روز شروع کنید و آرام آرام آن فعالیت یا سرگرمی را توسعه دهید.
- به خود اجازه دهید زمانی که در حال انجام کاری لذت بخش هستید، از احساس وظیفه و تعهد دائمی خودداری کنید. باز هم، این ممکن است در ابتدا ناراحت کننده باشد. اما بگذارید مغزتان یاد بگیرد که حتی بدون توجه و نگرانی مداوم، همه کارها می تواند خوب پیش برود.
- کمی ملایمت را همراه با جدیت مزمن خود پرورش کنید: به خود یادآوری کنید که تفریح بسیار مهم است. راهکار های کمی برای سلامتی شما بهتر از یک خنده واقعی وجود دارد.
- فعالیت هایی را پیدا کنید که صرفا برای کسب تجربه هستند و هیچ هدفی را دنبال نمی‌کنند. چنین تجربیاتی سرمایه گذاری برای آینده نیستند و بدیهی است که برای شما جذاب نباشند. به عنوان مثال، برای دقایقی بیرون بروید و در خیابان کمی قدم بزنید و به پیرامون خود توجه کنید ویا بی‌هدف به مدت 15 دقیقه کاری متفاوت انجام دهید (به موسیقی گوش کنید، بازی کنید و…).
- با بچه ها وقت بگذرانید. بچه ها معمولا سبکی متفاوت را وارد زندگی شما خواهند کرد و نشاط زندگی شما را افزایش می‌دهند.
- کاری غیرمنتظره انجام دهید. برای نمونه، در هنگام بارش باران در اطراف خانه خود بدوید، جوک بگویید، شعبده بازی را یاد بگیرید، لباس راحت و رنگی بپوشید و… . به یاد داشته باشیدکه غافلگیری جوهره طنز است و تجربه نشان داده است که شوخ طبعی به طور موثر جدیت مزمن را درمان می کند.
محمد امین مختاریان
مطالب مشابه:
- آیا خوش بینی می تواند به ما در رسیدن به اهدافمان کمک کند؟ + آزمون
- تعریف کیفیت زندگی چیست و چگونه می‌توان آن را افزایش داد؟
- قربانی تربیت و فرهنگ آلوده نباشید.
- 3 مرحله برای احساس خوشبختی
- مواجهه با ترس و رهایی از اضطراب
- 3 عادتی که باعث میشود «جذابیت رفتاری» نداشته باشید.
- پرورش عادت شکرگزاری و قدردانی برای افزایش بهزیستی
- چگونه از رکود روزمرگی خارج شویم؟
- 7 نیرویی که تغییر در زندگی را بسیار دشوار می‌کند
- هشت نکته برای به دست آوردن و حفظ رفاه عاطفی