کلینیک روانشناسی و مشاوره آوان – وقتی بچه بودم والدینم مرتباً به من می گفتند برو بیرون بازی کن. من در شهری زندگی می کردم که بچه ها درب خانه یکدیگ را می زدند تا از آنها بپرسند آیا دوستانشان می توانند “بیرون بیایند و بازی کنند؟”، یا با دوچرخه در کوچه ها بازی می کردند و روی پله های جلویی خانه می نشستند و باهم بستنی می خوردند. وقتی بچه بودم بچه ها وقت زیادی را در بیرون از خانه بازی می کردند.
اما در 30-40 سال گذشته همه چیز به طور چشمگیری برای بچه ها تغییر کرده است و زمان بازی، به خصوص بازی در فضای باز رو به کاهش است. تحقیقات نشان می دهد، زمان بازی بدون ساختار حدود 25 درصد کاهش یافته است و یک نظرسنجی اخیر در مورد حدود 9000 خانواده با کودکان در سن پیش دبستانی در ایالات متحده نشان داد که تقریباً نیمی از آنها برای بازی بیرون نمی روند (Tandon, Zhou, & Christakis, 2012).
به نظر می رسد، کاهش بازی کودکان در بیرون از خانه به دلایل زیادی در حال رخ دادن است. کودکان زمان بیشتری را برای فعالیتهای ساختاری در مدارس و مهد کودک می گذرانند (Hofferth & Sandberg, 2001) ، و در نتیجه وقت آزاد آنها در حال کاهش است. در حقیقت، یک نظرسنجی از مدارس ایالات متحده نشان می دهد که تنها 40 درصد از مدارس سیاست مشخصی را برای بازی در فضای باز دارند (Burriss & Burriss, 2011). علاوه بر این، والدین بیشتر کار می کنند و وقت کمتری برای نظارت بر بچه هایشان در هنگام بازی در بیرون از خانه می گذارند و کودکان نیز وقت بیشتری را روی صفحه نمایش تلفن همراه و تبلت و… می گذارند و اغلب می گویند که بازی های الکترونیکی را به بازی در خارج از خانه ترجیح می دهند (Dowdell, Gray, & Malone, 2011).
چرا کاهش بازی کودکان در فضای باز دارای اهمیت است؟
محققان، متخصصان اطفال و والدین به طور یکسان در مورد این روند ابراز نگرانی کرده اند. در واقع ، آکادمی اطفال آمریکا توصیه می کند که کودکان تا آنجا که ممکن است در خارج از خانه بازی کنند. این به این دلیل است که بازی در فضای باز دارای مزایای زیادی برای کودکان است. اول و مهمترین دلیل بازی کودکان در بیرون از خانه مربوط به فعالیت بدنی بیشتر است که برای سلامت کلی کودکان مفید است و حتی می تواند به مبارزه با چاقی کودکان و بیماری های قلبی عروقی کمک کند (Tandon، Zhou، & Christakis، 2012). گرچه درست است که کودکان می توانند از نظر جسمی در خانه و حتی در مدرسه بازی کنند، اما تحقیقات نشان می دهد که بازی در فضای باز که کودکان آزادانه می توانند سرگرمی خود را انتخاب کنند، جایی است که بیشترین فعالیت بدنی اتفاق می افتد (Burdette & Whitaker، 2005) .
به نظر می رسد علاوه بر رشد جسمی، بازی در فضای باز فوایدی نیز برای رشد و یادگیری شناختی کودکان دارد. به عنوان مثال ، وقتی بچه ها وقت زیادی را در مدرسه می گذرانند، برای بازیابی از فعالیتهای ساختاری به زمان نیاز دارند تا بتوانند آماده یادگیری در کلاس باشند. بر این اساس، تحقیقات نشان می دهد که کودکان پس از تفریح بیشتر تمرکز کرده و آرام تر هستند (Burriss & Burriss, 2011). علاوه بر این، تماس با عناصر طبیعی می تواند زمینه ای برای یادگیری علم و طبیعت فراهم کند. در حقیقت، هنگامی که کودکان به فعالیت در فضای باز می پردازند، بیشتر تمایل به حفظ محیط زیست دارند (Bento & Dias، 2017).
سرانجام، بازی کودکان در خارج از منزل می تواند برای رشد اجتماعی و عاطفی کودکان نیز مزایایی داشته باشد. هنگامی که کودکان به تنهایی در بیرون از خانه بازی می کنند، این فرصت را دارند که بازی های خود را ترتیب دهند و اختلافات خود را حل کنند، که این باعث ایجاد روحیه همکاری و افزایش توانایی آنها در حل و فصل مشکلات می شود. علاوه بر این، می تواند به آنها در ایجاد دوستی کمک کند که برای رشد شایستگی اجتماعی و رفتارهای اجتماعی مانند کمک و حمایت مهم است. دوستی هایی که آنها هنگام بازی در خارج از خانه برقرار می کنند می توانند برای شادی کلی کودک در دراز مدت مهم باشند و فعالیت بدنی به طور کلی با رفاه عمومی در ارتباط است و می تواند به عنوان یک محافظ در برابر افسردگی عمل کند (Burdette & Whitaker، 2005).
نکته اساسی در خصوص بازی کودکان در فضای باز
به طور کلی، کاملاً واضح است که بازی در خارج از خانه مزایای دیگری هم برای بچه ها دارد. اما، پیدا کردن زمان برای بازی در خارج از خانه آسان تر از انجام آن است. همانطور که در بالا ذکر شد، این روزها والدین بیشتر کار می کنند و معمولا ً نگرانی‌های زیادی در مورد امنیت فرزندان خود در زمان هایی که آنها خارج از خانه بازی می کنند دارند و این نگرانی برای خانواده هایی که در مناطقی با امنیت کمتر زندگی می کنند بیشتر است. در نتیجه، پیدا کردن فضاهای امن برای بازی کودکان در فضای باز نکته اساسی است که والدین باید به آن اهمیت ویژه ای دهند.
یک زیست شناس و طبیعت شناس معروف، پیشنهاد داد که همه انسانها با محیط بیرون ارتباط طبیعی دارند، چه بخواهیم چه نخواهیم، تعامل با طبیعت برای سلامت روان ما مهم است (E. O. Wilson). اکنون که بهار است، ما این فرصت را داریم که با فرزندانمان زمان بیشتری را در طبیعت بگذرانیم و این ارتباط را پرورش دهیم. به خصوص با توجه به محدودیت های اخیر به دلیل شیوع ویروس کرونا و محدود شدن در فضای خانه، اختصاص زمانی برای حضور در طبیعت (با رعایت پروتکل های بهداشتی) بیش از هر زمان دیگری مهم است. بنابراین، در این هفته دقایقی وقت بگذارید تا با فرزندان خود گلهای زیبا و سرسبزی نشاط آور بهار را ببینید و از آن لذت ببرید. بگذارید فرزندانتان در چمن های بهار بازی کنند و بدانند که این کار به شادابی ذهن و جسم آنها کمک می کند.
مطالب مشابه: